زندگینامه جهادگر شهید رحمان بتوئی
دوم اردیبهشت سال 1324 هنوز در دایره تاریخ جریان داشت که روستای شمس آباد شهرستان ملایر شاهد میلاد کودکی از نامداران مکتب عشق شد. شهید رحمان بتوئی که بر این وادی، معصوم قدم نهاده بود، عاشق زیست و هنگام هجرت خلعت شهادت بر تن نمود.
هنوز به سن دو سالگی نرسیده بود که مرگ، مادرش را در کام خود کشید و او را از مهر مادری محروم کرد. تا شش سالگی در زیر چتر محبت پدر زندگی می کرد اما تقدیر خدا اینگونه بود که در همان ایام پدرش نیز بر تیره خاک فرو افتد و او در معیت برادر بزرگترش گذران عمر نماید.
پس از چندی به تهران عزیمت کرد و در آنجا مشغول کار شد . ایام جوانی را می گذراند که روح تشنه و وجود عاشقش به کمند عشق خمینی افتاد و از آن پس در پی رهبر و امامش به جریان نهضت گرویده و تا پیروزی انقلاب اسلامی به مبارزه با عمال پهلوی پرداخت.
بعد از ثمر بخشی خون مظلومان و پیروزی حق علیه باطل در سنگرهای متعددی حاضر شد تا دین خود را بیش از پیش به انقلاب ادا نماید.
در اواخر سال 1360 با مشاهده تجاوزات پی در پی دشمنان و نیاز جبهه های جنگ به نیروهای رزمنده، جهاد سازندگی را برگزید و با مراجعه به این سازمان انقلابی در تهران آهنگ عزیمت به دشت های خونرنگ جبهه را نمود.
پس از معرفی به جهاد همدان از طریق شهرستان تحت پوشش آن یعنی جهاد ملایر موفق به حضور در معرکه جنگ شد و راهی منطقه جنوب شد. چند ماه در مناطق عملیاتی کشور غزل زیبای جهاد و مبارزه را زمزمه نمود تا آنکه سرانجام در یازدهم اردیبهشت ماه سال 1361 در جبهه خرمشهر به لقاء یار پیوست و به مقام عندربهم یرزقون نائل آمد. آرامگاه وی در گلزار شهدای زادگاهش روستای شمس آباد ملایر واقع است.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد
