شهادت براى من يك فيض بزرگى بود
بسم الله الرحمن الرحيم
به نام الله پاسدار حرمت خون شهيدان
الذين آمنوا و هاجروا و جاهدوا فى سبيل الله باموالهم و انفسهم اعظم درجه عندالله و اولئك هم الفائزون .
آنان كه گرويدند و هجرت كردند و جهاد كردند در راه خدا به مالها و جانهايشان بزرگترند بمرتبه نزد خدا و آن گروه ايشانند كاميابان. سوره توبه آيه 20.
هيچ قطره اى در مقياس حقيقت در نزد خدا از قطره خونى كه در راه خدا ريخته شود بهتر نيست و من مى خواهم كه با اين قطره خون به معشوقم برسم كه خداست. شهادت براى من يك فيض بزرگى بود و البته من لياقت يك شهيد را نداشتم و اميدوارم آنهايى كه قبل و بعد از من به درجه رفيع شهادت نايل آمده اند ما را در آن دنيا شفاعت كنند.
پدر ارجمندم اميدوارم كه در مرگ من صبور باشى و همچون ابراهيم فرزند خود را در راه خدا بخشيده باشى و در روز قيامت پيش امام حسين (ع) و پيغمبر اكرم (ص) سر بلند باشى و بايد شكر خدا را بجاى آورى. مادر مهربانم نمى گويم در مرگ من شيون و زارى مكن ولى طورى گريه كن كه دشمنان اسلام شاد نشوند. شما بايد افتخار كنى كه چنين فرزندى را در دامن خود پرورش داده اى. شما بايد صبر داشته باشى كه خداوند شما را در آن دنيا پيش فاطمه زهرا (س) سربلند كرده است.
همسر مهربانم شما بايد صبر داشته باشى و از بچه هايمان خوب نگهدارى كنيد و آنها را درست تحويل جامعه اسلامى بدهى تا اسلحه پدرشان را در دست بگيرند و به جنگ دشمنان اسلام بشتابند . خداوند شما را جزاى خير عطا فرمايد. هر كجا هم كه دلخواه خودت هست مى توانى زندگى كنى.
به برادرانم بگوييد كه اسلام به يارى كردن احتياج دارد. شما بايد اسلحه اى كه از دست ديگر برادران رزمنده افتاده است نگذاريد روى زمين بماند. آنها را برداريد و به جنگ با دشمنان اسلام بشتابيد. به خواهرانم بگوييد كه بايد زينب(س) وار باشند و در مرگ من كارى نكنند كه دشمنان اسلام شاد شوند.
در آخر با شما پدر بزرگوارم سخن مى گويم، كليه حساب و كتابهايم را نوشته و به عمويم داده ام.
در پايان با همه شما خداحافظى مى كنم و همه شما را به خداى بزرگ مى سپارم.
والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته .
خدايا خدايا تا انقلاب مهدى خمينى را نگهدار
27 فروردین 1365
برابر با ششم شعبان 1406هجرى قمرى
محمد على كمانكش
