زندگینامه طلبه شهید جواد معبودی موخر
شهید جواد معبودی موخر پنجم خرداد ماه سال ۱۳۴۸ در شهرستان همدان و در خانواده ای مذهبی و ساده زیست به دنیا آمد. پدرش "حاجی" کارمند بیمارستان بود و ضمن خدمت به مردم، روزی حلال کسب می‌کرد و فرزندان خود را در مکتب آل الله و با شرکت دادن در هیئت های حسینی و جلسات قرآن و احکام با سرشتی پاک و خداجوی پرورش میداد.
با توجه به علاقه‌ای که به مکتب اسلام داشت وارد حوزه علمیه شد و تا سطح اتمام لمعتین در حوزه علمیه همدان درس خواند و به عنوان طلبه جویای حکمت و معرفت، مشغول خدمت به دین و ترویج اسلام ناب محمدی شد.
در سال های انقلاب دوشادوش مردم انقلابی شهرستان همدان در راهپیمایی‌ها و تظاهرات شرکت کرد و با سخنرانی های انقلابی و شور انگیز خود، در راه پیروزی قیام بزرگ ملت ایران گام برداشت. پس از پیروزی انقلاب به عضویت بسیج مستضعفین در آمد و مشغول خدمت به خانواده محرومان و مستضعفان جامعه شد.
در سال‌های دفاع مقدس داوطلبانه روانه جبهه های نبرد حق علیه باطل شد و در عملیات های متعدد شرکت کرد و همراه با دیگر همرزمان خود حماسه ها آفرید.
سرانجام در ششم فروردین ماه سال ۱۳۶۷ در منطقه عملیاتی بانه بر اثر اصابت ترکش به ناحیه سر شهید شد و به یاران و همرزمان شهید خود پیوست. آرامگاه وی در گلزار شهدای باغ بهشت زادگاهش زیارتگاه عاشقان و دلدادگان است.
برادر شهید:
درست روزی که ایشان از جبهه بازگشت همه خوشحال بودیم و دور او جمع شدیم تا از خودش و جبهه برایمان بگوید. مشغول صحبت بود که صدای اذان ظهر را از مسجد محل شنید. بلند شد وضو گرفت و از ما هم خواست وضو بگیریم. بعد از گرفتن وضو از ما خواست که نماز جماعت برپا شود. در آن روز برای اولین بار در خانه ما با حضور افراد خانه به خالصترین فرد جمع اقتدا کردیم و نماز جماعت را خواندیم.
یکی از دوستان شهید در حوزه علمیه ملایر میگوید: آیت الله سید رضا فاضلیان امام جمعه ملایر در یکی از سخنرانی خویش به تعریف و تمجید از شهید معبودی پرداخت و گفت: اگر همین الان امام زمان (عج) از من بازخواست فرمایند و بگویند که برای این انقلاب چه خدمتی انجام داده ام جوابی ندارم جز اینکه میگویم افتخارم این است که شهید جواد معبودی را تحویل جامعه داده ام و تنها به این مورد میتوانم اشاره کنم. او با وجود سن پایین، کتاب مینوشت و به قدری بر دروس خود مسلط بود که یقین داشتم در سن 22 سالگی به درجه اجتهاد خواهد رسید.
