به شما مي گويم كه واقعا اسلام در خطر است

بسم الله الرحمن الرحيم

و لا تحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون

با نام يگانه مخلوق عالم بشريت و با سلام بر آقا امام زمان و نايب بر حقش امام خميني و با سلام بر كساني كه در راه خدا كشته شده اند و اين نهال انقلاب را آبياري كردند.

وصيتي از برادري كوچك به ملتي استوار و بزرگ درباره جبهه و جنگ و امام

اي حسينيان به پا خيزيد امروز ايران كربلائي ديگر است.(امام خميني)

ملت ايران شما امروز خوب ميدانيد كه اسلام در خطر است و شما خوب ميدانيد كه امام خميني اين بت شكن زمان درباره اسلام به شما چه زنگ خطرهايي نشان داده است پس آيا جايز است در خانه بمانيم؟ آيا جايز است در موقعي كه اسلام در خطر است سرپا باشيم و درخانه بمانيم آيا جايز است مرزهاي حفظ اسلام خالي باشد و ما در خانه بمانيم آيا جايز است اسلحه هاي اسلام زمين بماند و در دست ما اسلحه نباشد.

هر روز هر ساعت مسئولين ما درباره در خطر بودن اسلام به شما هشدار مي دهند ولي عده اي جاه طلب و عده اي پست و بزدل و وطن فروشان كثيف ناديده ميگيرند و در خانه ها راحت با خانواده هاي خود زندگي مي كنند. مگر كساني كه در جبهه هستند خانواده ندارند مگر آنان فرزند ندارند و مگر آيا آنان دوست ندارند در روزهاي جمعه با فرزندانشان به گردش بروند.

مگر فرزندان شهدا هر روز انتظار آمدن پدر را ندارند مگر با چشمان خويش نمي بينند كه شما زنده ايد و اسلام در خطر است مگر نمي بينيد هر روز و هر ساعت جواني به خاطر اسلام در خاك و خون مي غلطد. پس كجا رفت آن فريادهايتان، پس كجا رفت آن مشت هاي گره كرده كه فرياد ميزد (واي اگر خميني حكم جهادم دهد. ارتش دنيا نتواند كه جوابم دهد) مگر خميني حكم جهاد نداد. مگر نگفت اسلام در خطر است مگر نگفت حسينيان بپا خيزيد.

امروز ايران كربلائي ديگر است پس چرا هنوز در خانه نشسته ايد و فرياد امام را لبيك نمي گوئيد. امروز من به عنوان يك برادر كوچك رزمنده به شما مي گويم كه واقعا اسلام در خطر است و بدانيد كه اگر دير بجنبيد همان بلائي كه در هويزه و خرمشهر و ديگر شهرها به سر خواهران ما آوردند و در ملاير و ديگر شهرهاي ما خواهند آورد و شهيدان زنده اند و با خداي خود معامله كرده اند. آنانرا مرده مپنداريد بلكه اين وعده حق است كه خدا به بندگانش داد كه جان ها و مالهايشان را ميگيرد و در عوض بهشت برين را به آنان هديه ميكند.

وصيتي به خانواده ام:

با سلام به پدر و مادرم و خواهران و برادرانم اكنون كه آخرين صحبتهايم را از طريق اين قلم و كاغذ با شما مي كنم جزء طلب بخشش و رضايت شما از من چيز ديگري نميگويم بخصوص از پدر و مادرم طلب بخشش دارم. و از قول من از تمام دوستان و آشنايان حلال خواهي كنيد.

به اميد روزي كه همه مرا ببخشند.