ما شاگرد مکتب حسینیم و راهش را ادامه خواهیم داد

بسمه تعالی

والفجر ولیال العشر

مِنَ المُؤمِنينَ رِجالٌ صَدَقوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيهِ فَمِنهُم مَن قَضى نَحبَهُ وَمِنهُم مَن يَنتَظِرُ وَما بَدَّلوا تَبديلًا

در میان مؤمنان مردانی هستند که بر سر عهدی که با خدا بستند صادقانه ایستاده‌اند؛ بعضی پیمان خود را به آخر بردند (و در راه او شربت شهادت نوشیدند)، و بعضی دیگر در انتظارند؛ و هرگز تغییر و تبدیلی در عهد و پیمان خود ندادند.این دنیا گذرگاه است نه قرارگاه(علی علیه السلام)

با درود به امام زمان (عج) و نایب بر حقش امام خمینی و امت شهید پرور وصیت خود را می نویسم.

خدایا شاهد باش به عشق تو در مسیر تو حرکت کردم و انتظار پیوستن به تو را دارم چون من بنده گنهکارم شاید با ریختن خونم در این راه گناهانم پاک شود. دلم می خواهد شهید شوم تا خونم به علی و حسین (ع) گواهی دهد که راهرو راهشان بودم.

چند سخن با پدر و مادرم. ای پدر و مادر عزیز می دانم که برای من زحمت فراوان کشیده اید و اکنون که من در کنارتان نیستم ناراحت نباشید. مگر من خونم رنگین تر از خون علی و اکبر و قاسم است شما هم باید خود را برای شهید شدن آماده کنید چون وقتی امام حسین (ع) دید همه یارانش شهید شدند خود از میدان کنار نرفت و انه کانه دین محمد لم یستقم الا بقتلی باصیوف خذینی. اگر دین جدم محمد برقرار نمی ماند مگر با کشته شدن من، پس ای شمشیرها مرا دریابید. ما محصل چنین معلمی هستیم که باید راهش را تا آخر ادامه دهیم.

ای مادر عزیزم تنها خواهشی که دارم این است که مبادا منافق صدای تو را در سوگ من بشنود خود را همچون زینب صابر قرار بده و امیدوارم مرا حلال کنی چون شهادت بدون رضای تو گوارایم نیست چون رضای خدا در رضای توست.

و چند سخنی با همشهری های محترم. البته من کوچکتر از آنم که به شما چیزی بگویم اما بنا به وظیفه شرعی به شما می گویم که همواره در راه خدمت به اسلام کوشا باشید و اعمال منافقین را زیر نظر بگیرید باشد که زمینه ظهور حضرت مهدی را آماده سازید.

به امید پیروزی رزمندگان اسلام.

از سنگر حق شیر شکاران همه رفتند

ونین کفنان لاله عذاران همه رفتند

خون نامه پیمان وفا خوب نوشتند

در عرصه پیکار سواران همه رفتند

غمخانه تهی ساخته و جام ربودند

مستانه پی پیر جماران همه رفتند

سردی ز دل منجمد خلق زدودند

با گرمی جان مهر تباران همه رفتند

فرمان چو پلنگان جگر خصم دریدند

آرام تر از عطر بهاران همه رفتند

با زورق جان موج باد را بشکستند

تا خلوت دل روز شمارا همه رفتند

مانند چکاوک سوی گلزار پریدند

چون بوی گل آن پاک تباران همه رفتند

غم نامه بود ناله جانسوز پریشان

ما با که نشینیم که یاران همه رفتند

و السلام علیکم و رحمته الله و برکاته

با تقدیم احترام ولی الله جعفری

5 بهمن 1362