دوشنبه, ۱۱ تير ۱۳۹۷ ساعت ۰۷:۳۰
سال ۱۳۴۶ وارد دبستان شد و تحصیلات خود را آغاز کرد اما به دلیل کمبود امکانات و مشکلات موجود موفق به ادامه تحصیل نشد و تنها تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. مشغول کار شد و همراه دیگر اعضای خانواده کمک حال پدر بود تا بخشی از مشکلات زندگی را حل کند و کمک خرج خود و خانواده‌اش باشد.

شهید قربانعلی احمدی هفتم آذرماه سال ۱۳۳۹ در روستای کردآباد از توابع شهرستان کبودرآهنگ در استان همدان و در خانواده‌ای کشاورز و ساده‌زیست به دنیا آمد. پدرش حبیب‌الله کشاورز بود و با کار بر روی زمین کشاورزی و باغداری مخارج زندگی را تامین می‌کرد و فرزندان خود را با روزی حلال پرورش میداد.

سال ۱۳۴۶ وارد دبستان شد و تحصیلات خود را آغاز کرد اما به دلیل کمبود امکانات و مشکلات موجود موفق به ادامه تحصیل نشد و تنها تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. مشغول کار شد و همراه دیگر اعضای خانواده کمک حال پدر بود تا بخشی از مشکلات زندگی را حل کند و کمک خرج خود و خانواده‌اش باشد.

بسیار مهربان و دلسوز بود و علاقه وافری به مجالس سینه زنی و هیئت های حسینی داشت. بر انجام واجبات به خصوص نماز و روزه تأکید فراوان داشت و سعی می‌کرد مستحبات را نیز به نحو احسن انجام دهند.

در سال‌های انقلاب همراه با دیگر جوانان و نوجوانان انقلابی در راه پیروزی قیام بزرگی ملت ایران از هیچ فعالیتی فروگذار نبود و در این راه فداکاری های بسیار از خود برجای گذاشت. سال ۱۳۵۸ ازدواج کرد و تشکیل خانواده داد. با آغاز جنگ تحمیلی بنابر وظیفه شرعی و قانونی به عنوان سرباز به ارتش جمهوری اسلامی ایران پیوست و در واحد توپخانه مشغول خدمت شد.

پس از کسب آموزش های لازم به صورت داوطلبانه روانه جبهه های نبرد حق علیه باطل شد و در عملیات های متعدد شرکت کرد و همراه با دیگر همرزمان خود حماسه ها آفرید. سرانجام در یازدهم تیرماه سال ۱۳۶۰ در منطقه عملیاتی دهلاویه بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید و به کاروان عظیم شهدا پیوست. پیکر پاکش در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شده است.

یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.

در بخشی از وصف حال شهید از زبان برادر وی آمده است: اين شهيد از همه لحاظ پاک بود. با تقوا و با ايمان. هميشه به موقع عبادت مي کرد. روزه و نماز به موقع انجام مي داد مي گفت مادر نمي داني که چقدر محبت حضرت امام خميني درقلبم افتاده است دلم مي خواهد هر طوري شده يک بار امام را ملاقات کنم ولي نصيبش نشد.

توي نامه اش نوشته بود وصيت مي کنم که به خاطر من زياد گريه و ناله نکنيد نگوئيد کمرمان شکست بگذاريد کمر دشمن بشکند تازه افتخار کنيد که همچين فرزندي بزرگ کرديد و به چه راهي رفتم راهي که امام حسين سرور آزادگان سيدالشهدا رفتند و تا ابد در تاريخ ثبت شده است تا تاريخ زنده است شهيدان هم زنده اند.

زندگینامه سرباز شهید قربانعلی احمدی
برچسب ها
غیر قابل انتشار : ۰
در انتظار بررسی : ۰
انتشار یافته: ۱
رامین
|
Iran, Islamic Republic of
|
۲۳:۰۷ - ۱۳۹۷/۰۵/۲۸
0
0
فقط میتونم بگم درود به شرفت
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده