وصيت‌نامه شهید مفقود الاثر علیرضا حيدرى فرزان
بسم الله الرحمن الرحيم
مورخه 3 فروردین65
با سلام به امام امت و با سلام به رزمندگان اسلام و شهيدان راه حق و حقيقت .
بايد عرض كنم كه چند وقت پيش سعادت يارى كرد و به منزل امام جمعه همدان آقاى موسوى رفتم و از دفتر وى گواهى دارم كه مالم را حلال نمودم و از نظر وضع زندگى همچنان كه در اين دفتر درج شده است حساب روشن است.
از بچه هايم تقاضا دارم كه به تحصيلات خود بطور صحيح و سالم ادامه دهند و بطور شرافتمندانه زندگى كنند.
الله اكبر اشهد ان لا اله الا الله محمد ا رسول الله عليا ولى الله .
مابقی مواد ذکر شده در وصیتنامه جنبه خانوادگی دارد.
---------------------
شهید علیرضا حیدری فرزان دوم مهرماه سال ۱۳۲۶ در شهرستان اسدآباد از توابع استان همدان به دنیا آمد. پدرش علی حیدر نام داشت. سال ۱۳۳۳ وارد دبستان شد و تحصیلات خود را تا سال دوم راهنمایی ادامه داد. مشغول کار شد تا بخشی از مخارج خود و خانواده اش را تامین کند. سال ۱۳۵۲ ازدواج کرد و صاحب سه پسر و چهار دختر شد که از وی به یادگار مانده است.
پس از ازدواج به استخدام شهربانی وقت درآمد. با شروع حرکت مردمی علیه شاه و مبارزه مردم ایران با رژیم طاغوت به فعالیت‌های انقلابی پیوست و در روز تسخیر لانه جاسوسی از شرکت کنندگان اصلی آن واقعه بود. در سال ۱۳۵۹ بر اثر سکته قلبی در بیمارستان بستری شد اما به طور معجزه آسایی شفا یافت.
با آغاز جنگ تحمیلی و در سال ۱۳۶۲ در حالی که فرزند کوچکش دو ماهه بود به صورت داوطلبانه روانه جبهه های نبرد حق علیه باطل شد تا در برابر تجاوز رژیم بعث عراق به مرزهای ایران بایستد و از کیان خود دفاع کند.
در عملیات‌های متعدد شرکت کرد و همراه با دیگر همرزمان خود جانانه از مرزهای ایران حفظ و حراست نمود. سرانجام پس از ماه‌ها مجاهدت در راه خدا در بیست و ششم اردیبهشت ماه سال ۱۳۶۵ در منطقه عملیاتی حاج عمران در حالی که برای نجات همرزمان خود که زخمی شده بودند رفته بود به درجه رفیع شهادت نائل آمد و به کاروان عظیم شهدا پیوست. تاکنون اثری از پیکر پاک و مطهرش به دست نیامده است.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.
