هرگز نخواهم گذاشت که دشمن به کشورم آسیب رساند

به نام خدا

همه از سوی او آمده ایم و بازگشت مان هم به سوی اوست

بنام خالق یکتای و بی همتای بخشنده و مهربان. سپاس می گویم پروردگار متعال که ما را به راه راست هدایت فرمود درود می فرستم بر پیامبران الهی که با رهنمودهای لازم درست زندگی کردن را به انسانهای روی کره زمین آموختند.

سلام بر پدر و مادر عزیز خودم که با تربیت صحیح و نان حلال و زحمتکشی مرا به اینجا رسانده اند . برادران و خواهران عزیزم را سلام عرض می کنم و اگر در طول زندگی کاری کرده باشم که باعث ناراحتی آنها شده باشد امیدوارم که این برادر کوچک خودشان را ببخشند.

همچنین از تمامی اقوام و همسایگان و دوستان و همکلاسی هایم طلب بخشیدگی دارم . در وصیت نامه ها رسم بر این بود که فرد از تقسیم کردن اموال خود به دیگران می نوشت ولی در این وصیت من هیچگونه مالی ندارم که از آن صحبت کنم بلکه فقط یک جان و بدن سالم دارم که آن را هم از خدا به من رسیده و در راه خدا تقدیم خواهم کرد .

امروز من در لباس مقدس سربازی هستم. این لباس از شجاعت و شهامت و دلیری برای دفاع از میهن در راه رضای خدا بافته شده و وظیفه من را مشخص کرده است . خداوند متعال امروز به من توفیق داده است که لباس رزم بر تن کنم و در مقابل دشمن مثل کوه استوار بایستم و هرگز نخواهم گذاشت که دشمن به کشورم آسیب رساند مگر نه اینکه فردوسی شاعر بزرگوار فرموده است :

همه سر به سر تن به کشتن دهیم

از آن به که کشور به دشمن دهیم

اگر کشت خواهد همی روزگار

چه نیکوتر از مرگ در کارزار

چنانچه تمام ابر قدرتهای جهان دست به دست هم دهند نمی توانند ما را شکست دهند . همانگونه که امام خمینی می فرماید در این جنگ چه کشته شویم و چه بکشیم در هر دو حال ما پیروزیم چرا که متجاوز نیستیم و کشور گشایی نخواهیم کرد ما دفاع از کشور و ناموس و دین خود را داریم . ما فقط صلح و دوستی را در تمام جهان می خواهیم و دوست داریم کشوری آرام با امنیت و به دور از دشمنان داخلی و خارجی داشته باشیم . آری نمی دانم دوباره به شهرم و به خانه ام بر می گردم یا هرگز قسمت نشود که دوباره شما را ببینم ولی وصیت من به تمام مردم ایران این است که همیشه خدا را مد نظر داشته باشند و نگذراند دشمنان جوان ما را گمراه کنند بلکه جوانان را بسوی علم و ایمان تشویق کنند . خون شهدا هیچ وقت به هدر نمی رود و همیشه خاطره جنگ را به یاد داشته باشند و شهدا را به یاد بسپارند و ایثارگری رزمندگان را برای نسل آینده بازگو کنند و هرگز به فراموشی نسپارند .

این جا کربلای ایران است و جای امتحان . خدایا شاهد باش که برای رضای تو حرکت کردم خدایا تو شاهد باش که من از وطنم به قصد رضا و اجرای فرامین تو هجرت کردم و ناظر باش که تنها و بی آلایش پشت پا به زندگی زدم و با اخلاص جای پای شهیدان گلگون کفن گذاشتم و اینک خونم را به تو می دهم و سر و جسم را به تو وا می گذارم .

شهادت می دهم به اینکه خدایم یکتاست و بزرگتر از آن است که وصف شود . محمد (ص) و علی (ع) و اولادش ائمه اطهار و صاحب ولایت حضرت مهدی (عج) می باشد .

غلامحسین صفری

1 اردیبهشت 1365

------------------

شهید غلامحسین صفری چهارم اسفند ماه سال ۱۳۴۴ در شهرستان آبادان به دنیا آمد. پدرش محمد نام داشت. بنابر ضروریات زندگی همراه با خانواده به همدان و شهرستان ملایر نقل مکان کردند. سال ۱۳۵۱ وارد دبستان شد و تحصیلات خود را آغاز کرد و تا پایان دوره راهنمایی ادامه تحصیل داد.

با آغاز جنگ تحمیلی به عنوان سرباز به ارتش جمهوری اسلامی ایران پیوست و روانی جبهه های نبرد حق علیه باطل شد تا در برابر تجاوز ارتش بعث عراق به مرزهای ایران ایستادگی نموده و از ملت و کشور خویش دفاع کند. در عملیات‌های متعدد شرکت کرد و در مناطق مختلف عملیاتی حضور فعال داشت و همراه با دیگر همرزمان خود حماسه ها آفرید.

سرانجام پس از ماه‌ها مجاهدت در راه خدا در نوزدهم اردیبهشت ماه سال ۱۳۶۵ در منطقه عملیاتی ابوغریب در درگیری با نیروهای عراقی بر اثر اصابت گلوله مستقیم دشمن به شهادت رسید و به کاروان عظیم شهدا پیوست. مزار او در گلزار شهدای شهر سامن از توابع شهرستان ملایر واقع است.

یادش گرامی و راهش پر رهرو باد