مبادا بى تفاوت بميريد كه على اكبر حسين در راه حسين و با هدف حسين شهيد شد

بسم الله الرحمن الرحيم

تا زنده هستيم نمى گذاريم ستمكاران به دولت و فرماندهى برسند مگر اينكه پس از مرگ ما زمان سلطنت ديگران باشد. امام حسين (ع)

به نام خداوند تبارك و تعالى به نام خدایى كه اين همه نعمت ها را به ما داد. اسلام را براى ما فرستاد. قرآن را فرستاد و براى هدايت ما پيامبرى از ميان خود مردم تعيين نمود و هر روز خاطره اى از معجزات الهى براى ما باقى گذاشت. از بدر گرفته تا خندق تا كربلا و كربلاى ايران .

هم اكنون كه من قلم در دست مى گيرم روزى پر مشقت ، پرافتخار ، پر از محبت الهى روزى كه خدا قسمت كرده من به جبهه بيايم و با كفار مبارزه كنم تا كفار را از پاى درآورم و راه كربلا را به يارى خداوند و رزمندگان آزاد سازم.

رو سوى قدس عزيز قبله گاه مسلمانان در آنجا اين نوكر دست پرورده و جنايتكارش اسرائيل را به يارى خدا و ملت مستضعف جهان از پاى درآوريم و از بين ببريم و به نداى لا اله الا الله تفلحوا لبيك گوييم.

اى برادران از من به شما نصيحت نكند در رختخواب بميريد كه حسين (ع) در ميدان نبرد شهيد شد. مبادا در غفلت بميريد كه امیر المومنین علی (ع) در سنگر محراب عبادت ضرب شمشير خورد. پيام من به برادران همسن و سالم كه مبادا بى تفاوت بميريد كه على اكبر حسين در راه حسين و با هدف حسين شهيد شد.

پيام من به مادران و پدران اين است از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگيرى نكنيد بگذاريد آنها به ميان همسنگرانشان بروند و راه حسين را ادامه دهند. اگر چنين كارى كنيد جواب زينب را چطور در محضر خدا مى توانيد بدهيد كه تحمل 72 شهيد را نمود.

برادران و خواهران ايمانى دعا و مناجات را از ياد نبريد كه بهترين درمانها براى تسكين دردهاست و هميشه به ياد خدا باشيد و در راه او قدم برداريد و هرگز دشمن بين شما تفرقه نيندازد و شما را از روحانيت جدا نكنند كه اگر چنين كردند روزى است كه دشمنان ما را از هم جدا كرده. اين ها آب را گل آلود كرده اند و مى خواهند ماهى بگيرند چنين روزى روز جشن ابرقدرتها است ولى انشاءالله مگر چنين روزى را در خواب ببينند.

حضورتان را در جبهه‌هاى حق بر عليه باطل ثابت نگهداريد. اگر فيض شهادت نصيبم گشت آنانكه پيرو خط سرخ امام خمينى نيستند و به ولايت او اعتقاد ندارند بر من نگريند و دنبال جنازه من نيايند. اما باشد كه دماء شهداء آنها را نيز متحول سازد و به رحمت الهى نزديكشان كند سلام مرا به رهبر عزيزم برسانيد و بگوئيد تا آخرين قطره خونم سنگر اسلام را ترك نخواهم كرد با خداوند پيمان مى بندم كه در تمام عاشوراها و در تمام كربلاها با حسين (ع) همراه باشم و سنگر او را خالى نكنم تا هنگاميكه همه احكام اسلام در زير پرچم اسلامى امام زمان (عج) به اجرا درآيد.

و حال اى پدر و مادرم. اگر نصيبم شهادت شد زحمت هاى كه براى من كشيده ايد را حلال كنيد و مادر اگر چه دو سال به من شير داده، شب نخوابى كرده اى تا چنين نونهالى که براى انقلاب هستم را بپروررانی، من را حلال كن اگر شهيد شدم جلو جنازه من قربانى كن كه شهادت قسمت من شد. هميشه بعد از نماز دعا به جان امام يادتان نرود . خداحافظ امام

خداحافظ اى برادران و خواهران ايمانى

خدايا خدايا تا انقلاب مهدى خمينى را نگهدار.

تمام عمر من را بگير و به عمر او بيفزاى (آمين يا رب العالمين)

29 فروردین 62

---------------------

شهید حسین حبیبیان در بیست و ششم اسفند ماه سال ۱۳۴۵ در شهرستان ملایر به دنیا آمد. پدرش عبدالحسین نام داشت. سال ۱۳۵۲ وارد دبستان شد و تحصیلات خود را تا سال سوم راهنمایی ادامه داد. سال‌های انقلاب با وجود اینکه کودکی بیش نبود همراه با دیگر دانش آموزان در فعالیت های انقلابی شرکت کرد و دین خود را به قیام بزرگ ملت ایران ادا نمود.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی و با آغاز سال های دفاع مقدس به نیروی تازه تاسیس بسیج پیوست و داوطلبانه روانه جبهه های نبرد حق علیه باطل شد. در عملیات های متعدد شرکت کرد و همراه با دیگر همرزمان خویش حماسه ها آفرید.

سرانجام در شانزدهم اردیبهشت ماه سال ۱۳۶۲ در منطقه عملیاتی پاوه هنگام درگیری با گروه‌های ضد انقلاب بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و به کاروان عظیم شهدا پیوست. مزار وی در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

یادش گرامی و راهش پر رهرو باد