وصيتنامه شهید محمد كريم گودرزى

بنام خدا

انا لله وانا اليه راجعون

بنام خدايى كه بهترين نامهاست و به نام خدايى كه خلق را آفريد و بنام خدايى كه شهادت را آفريد و بنام خدايى كه جان ميدهد و هم جان ميگيرد

سلام به امام امت و سلام به خانواده معظم شهدا و سلام بر مادر و خانواده عزيزم .

خداوندا تو را شكر و سپاس كه راه راست و دوستى و پاكى را به من نشان دادى. خداوندا تو را ستايش ميكنم كه در اثر اين انقلاب اسلامى و رهبر عزيز و شهيدان به خون غلتيده، من را راهنمائى كردى. خداوندا به من آموختى كه همچون مردان پاك صدر اسلام سلاح بر دوش گيرم و با ستمگران بجنگم و اما بدانيد بر در و ديوار اين عالم هستى آنچه كه به چشم مى خورد قابل شمارش و درك نيست و نخواهد بود و اگر درياها مركب شوند و چوب تمام درختان قلم و تمام جنبندگان نويسنده شوند نمى توانند ذره اى از آيات و كلمات و حكمت و قدرت خداوند را بشمارند.

امام صادق (ع) مى فرمايد : اسلحه اى كه بتوان با اين حجاب (يعنى دنيا) را ريشه كن كنى و اين سد را بشكند چيزى مانند گرسنگى و تشنگى يعنى روزه گرفتن در روزها و بيدارى در شبها و به عبادت و راز و نياز پروردگار عالم نيست پس بدانيد روزه گرفتن تاثير فوق العاده اى در خاضع كردن نفس و برداشتن خواسته ها دارد و از خداوند بزرگ مى خواهم كه هر چه زودتر دست تمام ضد انقلابيان را از كردستان كوتاه شود و به گفته رهبر عزيزمان ما با كفر مى جنگيم نه با كرد.

پس اى دوستان من بعد از شهادت من كه ان شاءالله به شهادت مى رسم با كفر بجنگيد و يك لحظه از پاى ننشينيد و نگذاريد كه خون من به هدر برود و درخت اسلام سيراب نگردد. اى دوستان من هميشه و همه وقت حرف امام عزيز را گوش كنيد و نگذاريد كه پشت امام خالى باشد و از تمام دوستان عزيزم كه با من بوده اند و از من بدى ديده اند من را حلال كنند تا خداوند نيز از گناهان آنان بگذرد.

خدايا ترا به مقربين درگاهت قسم مى دهم امام خمينى را در پناه خودت محفوظ بدار. خدايا تو را قسم مى دهم به خوبان درگاهت پدر مهربانم را غريق درگاه رحمتت بگردان و با حسين ابن على روحش را محشور بگردان . خدايا ترا قسم مى دهم به مقربين درگاهت مادر عزيز و برادران و خواهران عزيزم را طول عمر با عزت و صحت عنايت بفرما و عاقبت به خير و صبر و ايمان قوى عطا بفرما.

والسلام

4 فروردین 66

----------------

شهید محمد کریم گودرزی دهم فروردین ماه سال 1346 در شهرســتان نهاوند از توابع استان همدان به دنیا آمد. پدرش عیسی نام داشت و در 11 سالگیِ محمد کریم از دنیا رفت. سال 1353 وارد دبستان شد و تحصیلات خود را تا اول راهنمایي ادامه داد و پس از آن مشغول کار شد.

در سال های انقلاب همچون دیگر کودکان و نوجوانان انقلابی در راه پیروزی انقلاب گام برداشت و در فعالیت های انقلابی شرکت کرد. با آغاز جنگ تحمیلی بنا بر وظیفه شرعی و قانونی به عنوان سرباز وظیفه به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست و در مناطق عملیاتی مختلف حضور یافت و همراه با دیگر همرزمان خود حماسه ها آفرید.

سرانجام پس از ماه ها مجاهدت در راه خدا سوم اردیبهشت ماه سال 1366 در منطقه عملیاتی مریوان توسط نیروهاي عراقي بر اثر اصابت ترکش به شــهادت رسید و به مقام عندربهم یرزقون نائل آمد. مزار او در گلزار شهداي زادگاهش واقع است.

یادش گرامی و راهش پر رهرو باد