زندگینامه بسیجی مفقود الپیکر شهید سید ناصرالدین حسینی
شهید سید ناصرالدین حسینی دوم تیر ماه سال 1349 در شهر ری متولد و با توجه به شغل پدرش آقا سید علاءالدین حسینی، که از پرسنل شهربانی وقت بود به شهرهای جنوب کشور نقل مکان کرد و دوران کودکی و نوجوانی را در اهواز گذراند و پس از آن به شهرستان ملایر از توابع استان همدان منتقل شد.
سال 1356 وارد دبستان شد و تحصیلات خود را آغاز کرد و با توجه به هوش و استعداد سرشاری که داشت تا مقطع کاردانی در رشته فرهنگ و ادبیات و تربیت معلم ادامه تحصیل داد.
بسیار مهربان و خوش اخلاق بود و سعی می کرد کمک حال دیگران بخصوص محرومان و سالخوردگان باشد. به پدر و مادر خود احترام فراوان می گذاشت و هیچگاه با سردی یا بی احترامی با آنها رفتار نکرد. اهل نماز و روزه و انجام واجبات و ترک محرمات بود.
در اواخر سال های دفاع مقدس روانه جبهه های نبرد حق علیه باطل شد و در جبهه های غرب کشور به مبارزه با دشمنان اسلام و انقلاب پرداخت.
سرانجام پس از سال ها مجاهدت در راه خدا، دوازدهم فروردین ماه سال 1370 در منطقه عملیاتی قصر شیرین در درگیری با منافقین کوردل به درجه رفیع شهادت نائل آمد. تاکنون اثری از پیکر پاک و مطهرش به دست نیامده است.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.
در بخشی از وصیتنامه شهید آمده است: خداوند دانا در بسيارى از آيات ميفرمايد كه هدف از آفرینش آسمانها و زمين آزمايش انسانها است چون كه هيچ راه ديگرى براى جدا شدن مومنان و صالحان از كافران و منافقان كور دل نيست و خداوند آنچه را كه در اين دنيا و روى زمين آفريد براى امتحان كردن من و شماست و چنين نيست كه مردم به زبان بگويند كه ما ايمان آورديم و خداوند آنها را آزمايش نكند و به حال خود واگذارد زيرا خداوند در قرآن ميفرمايد احسب الناس ان يتركو اان يقولو ا امنا و هم لا يفتنون آيا مردم پنداشتند كه ما آنها را رها ميكنيم بگويند ما ايمان آورديم و ما آنها را آزمايش نمى كنيم بنابراين تمام مردم مورد آزمايش و امتحان الهى قرار ميگيرند تا افراد جانباز و مجاهد در راه خدا شناخته شوند و افرادى كه به زبان ادعاى مومن بودن و ديندارى مى كنند ماهيتشان ثابت شود.
