زندگینامه سرباز ارتشی شهید حیدر باقری
شهید حیدر باقری نهم فروردین ماه سال 1340 در روستاي علي آباد شهرستان ملایر از توابع استان همدان چشم به جهان گشود. پدرش علي اکبر، کشاورز بود و با کار کشاورزی و دامداری مخارج زندگی را تامین می کرد. به علت کمبود امکانات و مشکلات موجود موفق به درس خواندن نشد و تنها در حد خواندن و نوشتن سواد آموخت.
در سال های انقلاب نوجوانی پر شور و شعور بود و همراه با دیگر جوانان و نوجوانان انقلابی در راه پیروزی قیام بزرگ ملت ایران گام برداشت و در این راه از هیچ اقدامی فروگذار نبود.
با آغاز جنگ تحمیلی بنا بر تکلیف قانونی و شرعی به عنوان سرباز ارتش روانه جبهه های نبرد حق علیه باطل شد و در عملیات های متعدد شرکت کرد و همراه با همرزمان خود حماسه ها آفرید.
سرانجام پس از سال ها مجاهدت در راه خدا در پنجم فروردین ماه سال 1361 در منطقه عملیاتی گیلانغرب بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهداي زادگاهش قرار دارد.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد
در بخشی از وصیتنامه شهید آمده است: خواهرم تو نیز همچون زینب که پرچم دار خون برادرانش شد باش و آن بانو را الگوی خود و دوستانت قرار بده و با متانت و حجاب و ابهت خود دشمنان داخلی و خارجی را از خود و ملت خود دور کنید و شما ملت عزیز و قهرمان پرور همیشه گوش به فرمان امام باشید و همچنان شعار "ما همه سرباز توایم خمینی گوش به فرمان توایم خمینی" را زمزمه خود کنید.
نماز جماعت را رها نکنید چون با جماعت و اتحاد است که می توان بر دشمن غالب شد. قدر این انقلاب و امام و یارانش را بدانید اگر امام نبود اگر دست فولادین و اراده راه بخش او نبود ما الان هم در زیر بیرق ستم گستر شاه و اجانب بیگانه اش بودیم پس قدر این ید قدرت خدا را بدانید که واقعا نعمت بزرگ و بی نظیری است. با غیرت وطن دوستی خود به دشمنان اجازه تجاوز ندهید.
