انگيزه آمدنم به جبهه چيزى نبود جز عشق به الله و لبيک به ندای رهبر انقلاب

بسم الله الرحمن الرحيم

به نام الله پاسدار حرمت خون شهيدان و سلام بر حضرت مهدى (عج) منجى عالم بشريت و با درود بر امام امت رهبر كبير انقلاب و كليه خدمتگزاران به اسلام از گذشته تا بحال و سلام و درود بر شهيدانيكه از صدر اسلام تاكنون و از كربلاى حسين (ع) تا كربلاى جنوب و غرب كشورمان كه با خون سرخشان حماسه آفريدند و اسلام عزيز را يارى نمودند و با حسين بن على (ع) مشهور شدند و درود بر جانبازان انقلاب كه به حق شهيدان زنده لقب يافته اند و دورد و سلام به رزمندگانى كه از همه چيز خود گذشتند و در جبهه نور عليه ظلمت شتافتند و اكنون با صداميان كافر و ملحد مى جنگند و لا تحسبن الذين قتلوا فى سبیل الله امواتا بل احياء عندربهم يرزقون

البته مى پنداريد كه شهيدان راه خدا مردند بلكه زنده اند و به حيات ابدى خود ادامه می دهند و در نزد خدا متنعم خواهند بود .

برادران و خواهرانم خدا را شكر مى كنم كه چنين سعادتى نصيب من كرد كه در راه خدا گامى بردارم و در كنار رزمندگان عزيز باشم و انگيزه آمدنم به جبهه چيزى نبود جز عشق به الله و در راه او رياضت كشيدن و به رهبر زمانمان لبيک گفتن .

اما سخنانى چند با شما برادران و خواهران عزيز، اولا اين راه راهى است امام حسين و يارانش رفتند و در اين زمان بهشتى ها، مطهري ها، باهنرها و .... كليه شهيدانى كه با دست شما به گورستان روانه شدند اين شهادتها بزرگترين سعادتى است كه نصيب هر فرد مسلمان مى شود و بالاخره مگر نمى دانيد كه يك روزى همه ما مى رويم همانطوريكه اجداد ما رفتند و مردن براى همه است (انا لله و انا اليه راجعون) ما از آن خدا هستيم و به سوى او باز مى گرديم.

پس رفتن ما حتمى است ولى چگونه رفتنمان مهم است كه با دست پر برويم يا خالى و اما ناراحت شدن براى شهيد و غم و اندوه راه انداختن درست نيست و اگر خواستيد گريه كنيد به ياد امام حسين (ع) گريه كنيد و از بنده حقير اين جملات را بپذيريد و به بزرگوارى خودتان ببخشيد.

در مرحله اول اگر تمام ابرقدرتها و جهان كفر با شما به ستيز برخواستند هيچوقت از رزمتان خسته نشويد و هميشه تا جائيكه توان داريد به كمك اسلام عزيز بشتابيد حتى اگر چنان در تنگنا قرار گرفتيد كه قدرت مقابله نداشتيد با زبان هم كه شده دست از اسلام عزيز برنداريد و تا آخرين لحظه خونتان با اسلام باشيد.

وقتى كه بزرگان و رهبران ما امرى مى فرمايند به طور احسن انجام وظيفه نماييد و در اين زمان امام امت خمينى بزرگ را تنها نگذاريد و خداى نكرده زرق و برق دنيا گولتان نزند و هواى نفس بر شما غلبه نكند و از اوامر سرپيچى نكنيد كه سرپيچى در اين زمان مانند سرپيچى كردن زمان امام حسين (ع است كه در تاريكى شب به ياران خود گفت هر كس ميخواهد برود و هر كس مى خواهد بماند.

پس از گذشت چندين سال ما مى دانيم كسانيكه با امام حسين (ع) همگى به آن دنيا رفتند چه كسانيكه آن شب ماندند و چه كسانى كه رفتند ولى خوش به حال آنان كه گوش دادند و بر نفس اماره شان غلبه كردند.

برادران و خواهران عزيز اگر حقى بر گردن من داريد يا پولى طلب داريد از پدرم درخواست داريد و بگيريد و اگر از لحاظ اخلاقى و عرفى يا غيبت يا تهمت يا هر مسئله ديگر شما را رنجانده ام از همگى شما طلب عفو دارم و حلالى مى خواهم و اگر خدايى نكرده با كسى ناراحتى ام شده بنده حقير حلال ميكنم و از همگى شما حلالى مي طلبم و همه شما را به خدا مى سپارم .

خداحافظ

به اميد آن روزى كه مستضعفين جهان بر مستكبرين فايق آيند .

ان شاء الله

اردوگاه

بعد از ظهر جمعه

28 آذر 65

احد اميد فر

------------------

شهید احد امیدفر یکم خرداد ماه سال 1338 در شهرستان تویسرکان از توابع استان همدان به دنیا آمد. پدرش صمد، معلم بود و با تربیت اسلامی و اعتقادی دانش آموزان سعی می کرد ذهن آینده سازان مملکت از جمله فرزند خویش را با آموزه های دینی و اعتقادی بارور کند.

سال 1345 وارد دبستان شد و تحصیلات خود را تا پایان دوره متوسطه ادامه داد و موفق به اخذ مدرک دیپلم شد. سال های انقلاب همچون دیگر جوانان و نوجوانان انقلابی شهرستان تویسرکان در مبارزان و راهپیمایی ها شرکت کرد و در راه پیروزی انقلاب گام برداشت.

پس از اخذ مدرک دیپلم به عنوان معلم مشغول به کار شد و راه پدر را ادامه داد تا سهم خود را در تعلیم و تربیت دانش آموزان و نسل آینده ساز کشور ادا نماید.

سال 1362 ازدواج کرد و صاحب یک پسر و یک دختر شد که از وی به یادگار مانده است. با آغاز جنگ تحمیلی از سوي بسیج به جبهه رفت و در عملیات های متعدد شرکت کرد و همراه با دیگر همرزمان خود حماسه ها آفرید.

سرانجام در بیست و سوم دیماه سال 1365 در منطقه عملیاتی شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و به کاروان عظیم شهدا پیوست. مزار او در گلزار شهداي زادگاهش قرار دارد.