وصيتنامه شهید كيومرث مطلبى
چهارشنبه, ۰۸ آذر ۱۳۹۶ ساعت ۰۷:۳۰
بارى خدايا من از زندگى و خانواده ام سير نشده ام و بدون هدف خود را به كشتن نمى دهم بلكه اين راه را شناخته و انتخاب كرده ام و منتهاى آرزوى من رسيدن به لقاءالله است و اين برداشت كلى من است كه شهادت شربتى است كه هركس توان نوشيدن آنرا ندارد.

بسم الله الرحمن الرحيم

و لا تحسبن الذين قتلوا فى سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون .

بنام الله پاسدار حرمت خون شهيدان و يارى دهنده رزمندگان و در هم كوبنده صداميان و سلام به ولى عصر (عج) و با سلام به بت شكن زمان، فرمانده كل قوا و با سلام بر ارواح پاك طيبه شهدا از عاشورا تا انقلاب و تا جنگ تحميلى و با سلام به حافظان انقلاب خونينمان و با ياد خدا و با نام خدا شروع به چند جمله وصيت مى نمايم:

بارى خدايا من از زندگى و خانواده ام سير نشده ام و بدون هدف خود را به كشتن نمى دهم بلكه اين راه را شناخته و انتخاب كرده ام و منتهاى آرزوى من رسيدن به لقاءالله است و اين برداشت كلى من است كه شهادت شربتى است كه هركس توان نوشيدن آنرا ندارد.

با عرض سلام به پدر بزرگوارم و سلام بر تو اى مادر مهربانم، اميدوارم كه سلام اين فرزند حقير را پذيرا باشيد. پدر و مادرم هم اكنون كه اين وصيت نامه را مى نويسم مى دانم روزى به دستتان ميرسد كه فرزندتان در زير خاك هاى سرد گورستان به خواب خوشى فرو رفته است .

مادر جان اشك چشمانم را فرا گرفته و قلم در دستم مى لرزد اما بدان كه اگر گريه مى كنم و دستم مى لرزد از اين نيست كه دل به اين دنيا بسته باشم، نه هرگز كسى كه در راه امام و رهبرى حسين (ع) و تحت فرماندهى مهدى (عج ) باشد دل به اين دنياى پر از نيرنگ نمى بندد.

مادرم از اينكه قسمتم نشد كه عروسى كنم ناراحت نباشيد و بياد آور روز عاشورا را كه على اكبر و قاسم ابن حسن تازه داماد به ميدان رفتند و مظلومانه شهيد شدند. مادرم اگر خواستى براى من گريه كنى به ياد هزاران شهيد بخون خفته و بى كفن لبنان و غرب و جنوب ايران كه بدن پاكشان در زير آفتاب گرم و سوزان خاكستر شده و به ياد صدها هزار جوانانى كه مادرانشان آرزوى داماديشان را داشتند و عروسانشان در انتظارشان چشم به درها دوخته بودند گريه كن. ما بايد از همه چيز خود در راه اسلام بگذريم .

پدر و مادر گراميم من فرزند خوبى براى شما نبوده ام اميدوارم كه اگر در مدت كوتاه زندگيم شما را رنج داده ام مرا ببخشيد و حلال كنيد. برادران عزيزم اميدوارم هميشه راهتان حسينى باشد و اگر از من بدى ديده ايد مرا حلال كنيد.

اما شما خواهرانم، حجابتان را حفظ كنيد چرا كه حجاب شما از خون من كوبنده تر است و در شهادت من همچون زينب كبرى صبور باشيد .

و اما اى همسرم مى دانم كه در اين مدت كوتاه زندگى مشتركمان شما را زياد رنج داده ام و اميدوارم مرا حلالى كنيد. همسرم همچون همسران ساير شهدا صبور باش كه خداوند صابران را دوست دارد و در شهادت من گريه مكن و ناراحت نباش كه خداوند در همه كارها دانا است و خداى شما بزرگ است.

در پايان از همگى شما حلاليت مى طلبم و همگى شما را به خداى قادر و منان مى سپارم انشاالله كه در زندگيتان موفق باشيد.

همه امت اسلامى ايران را به وحدت دعوت مى كنم و از همه مى خواهم كه امام عزيزمان را تنها مگذارند.

و السلام و عليكم و رحمه الله و بركاته

خدايا خدايا تا انقلاب مهدى خمينى را نگهدار

كيومرث مطلبى

من بدون هدف خود را به كشتن نمى دهم بلكه اين راه را شناخته و انتخاب كرده ام

-----------------

کیومرث مطلبی سي ام شهریور ماه سال 1344 در روستاي طجر سامن شهرستان ملایر از توابع استان همدان و در خانواده ای روستایی و ساده زیست به دنیا آمد.

سال 1351 وارد دبستان شد اما به دلیل مشکلات مالی و کمبود امکانات موفق به ادامه تحصیل نشد و تنها تا پایان دوره ابتدایي درس خواند.

در سال های انقلاب کودکی بیش نبود اما در فعالیت های انقلابی شرکت می کرد و حضور فعال در توزیع اعلامیه و نوار سخنرانی های حضرت امام خمینی (ره) داشت.

پس از انقلاب و در سال های جنگ تحمیلی بنا بر وظیفه شرعی و قانونی روانه خدمت سربازی شد و به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه های نبرد حق علیه باطل حاضر شد.

سرانجام پس از ماه ها مجاهدت در راه خدا، در هشتم آذر ماه سال 1364 در منطقه عملیاتی مهران بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید و به کاروان عظیم شهدا پیوست.

پیکر پاک و مطهرش در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.

یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.
من بدون هدف خود را به كشتن نمى دهم بلكه اين راه را شناخته و انتخاب كرده ام
برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده