زندگینامه غواص شهید علی اصغر پولکی
علی اصغر پولکی بیست و ششم فروردین سال 1348 در همدان و در خانواده ای مذهبی و انقلابی دیده به جهان گشود.
سال 1355 وارد دبستان شد و تحصیلات خود را آغاز کرد و تا مقطع سوم متوسطه ادامه تحصیل داد. با توجه به فضای معنوی و عرفانی حاکم بر خانواده و توجه عمیق پدر و مادر به تربیت اسلامی و اعتقادی بچه ها، علی اصغر و سایر برادرها و خواهرها بسیار مقید به رعایت دستورات دینی و شرعیات بودند.
علی اصغر شیفته مکتب آل الله بود و از همان کودکی در هیات های حسینی و مجالس روضه خوانی و سینه زنی حضور فعال داشت.
در سال های انقلاب در کنار پدر و برادرهای خود در راهپیمایی ها شرکت می کرد و گام های کوچک خود را در راه پیروزی انقلاب برداشت.
پس از انقلاب در کنار درس و تحصیل و حضور در کلاس های قرآن و احکام، به عضویت بسیج مستضعفین در آمد و در برنامه های این ارگان انقلابی و تازه تاسیس شرکت داشت.
با آغاز جنگ تحمیلی اشتیاق وافری برای حضور در جبهه و جهاد در راه خدا داشت اما سن و سال کم به او این اجازه را نمی داد و بارها از اعزام به جبهه باز ماند.
حضور برادرانش در مناطق عملیاتی و اسارت برادر بزرگترش محمد هادی در سال 1361 او را بیشتر مشتاق می کرد تا اینکه با پیگیری های مکرر موفق به اعزام شد و در مناطق عملیاتی غرب و جنوب حضور یافت.
از استعداد و توان جسمی بالایی برخوردار بود و بسیار شجاع و دلیر بود به همین علت به عضویت گردان غواصی لشکر 32 انصار الحسین (ع) استان همدان درآمد و پس از طی دوره های آموزشی عمومی و تخصصی به یکی از غواصان زبده این گردان تبدیل شد.
در عملیات های مختلف شرکت کرد و همراه با دیگر رزمندگان لشکر 32 انصار حماسه ها از خود بر جای گذاشت.
سرانجام دهم آبان ماه سال 1365 در جریان بمباران هوایي اردوگاه آموزشي گتوند شوشتر بر اثر اصابت ترکش بمب به شهادت رسید و به کاروان شهدا پیوست.
برادرش محسن پولکی نیز در دیماه همان سال آسمانی شد.
پیکر پاک و مطهرش در گلزار شهدای زادگاهش زیارتگاه عاشقان و دلدادگان است.
یادشان گرامی و راهشان پر رهرو باد.
در بخشی از وصیتنامه شهید آمده است: ملت عزيز و سروران من، از شما ميخواهم که بعد از من نگذاريد سلاح خونينم بر زمين بماند و قدر و ارزش اين انقلاب را بدانيد و مقام خود را که در چنين دورهاي زندگي مي کنيد.
عزيزان نگذاريد کسي به انقلاب و مسئولان توهين کند که با اين کار خداوند مخالف است و پيغمبر و امامان نيز ناراحت خواهند شد و چه خوب است خداوند و پيغمبر عزيزمان را از خود راضي نگه داريد.
عزيزان به چنين رهبر بزرگواري در تمام دنيا افتخار کنيد و قلب او را نشکنيد و او را ياري دهيد که مانند مردمان اهل کوفه نشويد که آنان بد مردماني بودند و فريب دنيا را خوردند. خدا ترس باشيد و گريه کنيد نه براي شهيدان بلکه براي اباعبدالله که چه مظلومانه شهيد شد و راه را به ما نشان داد و هدف را روشن و حجت را تمام ساخت.
