سلام بر پیکر پاک شهدایی که در نمک زارهای فاو آرام خفته اند

بسمه تعالی

وَلَاتَحسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلُوا فِی سبیلِ اللّهِ أَمواتاً بَلْ أَحیاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ یرزقونَ

گمان نکنید که آنها که در راه خدا کشته میشوند مرده اند، بلکه آنها زنده اند و نزد پروردگارشان روزی میخورند

اطیعوا الله و اطیعواالرسول و اولی الامر منکم.

اطاعت از خدا و پیامبر و ولی او را فراموش نکنید.

سلام بر مهدی موعود، سلام بر رهگشای شب حمله و سلام بر امام، سلام بر قلب و جان همه ما، سلام بر روح و روان ما، سلام بر او که با ندای ملکوتیش ما را از خواب بیدار کرد و سلام بر پیکر پاک شهدایی که هم اکنون در نمکزارهای فاو آرام خفته اند، سلام بر آنها که با ایثار خونشان راه را برای ما باز کردند اما مسئولیت را بیشتر و سلام بر آزاد مردانی که در کنج زندان های بغداد در انتظار رسیدن برادران خود و آزادی بسر می بردند.

با توجه به وظیفه ای که احساس می کنم، لازم دیدم که چند جمله ای را بر روی ورق بیاورم، بسم الله الرحمن الرحیم اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمدا رسول الله. شهادت می دهم که بجز الله خدایی نیست و شهادت میدهم که محمد(ص) بنده و فرستاده اوست برای راهنمایی انسانها.

امت دلاور و شهید پرور، شما را به خدا از امام امت پیروی کنید، فرامین و اوامر او را دستور الهی بدانید و با گوش جان پذیرا باشید. مبادا لحظه ای غفلت کنید و امام را فراموش کنید مبادا تحت تاثیر تبلیغات سوء قرار بگیرید و حتی شک و تردیدی در وجوب اطاعت از امام بدل راه بدهید.

قدر این نعمت بزرگ الهی را بدانید که خداوند او را در این کشور قرار داد و ابتدا این ملت را بیدار کرد. قدر خودتان را نیز بدانید و بدانید که وظیفه و مسئولیت شما بیشتر است چرا که امام در کشور شماست و در اختیار شما، اما کشورهای دیگر کمتر به امام دسترسی دارند و نیز بدانید که: لئن شکرتم لا زیدنکم و ان کفرتم ان عذابی لشدید (اگر شکر نعمت بجا آورید خداوند بیشتر به شما نعمت میدهید و اگر کفران نعمت کنید همانا عذاب خداوند سخت است) و شکر این نعمت همان اطاعت از اوست .

و اما خدمت پدر و مادر عزیزم: این را بدانید که من هم سعی کردم راهی را که پیامبر و ائمه رفته اند و امام امت آن راه را برای ما معرفی کرد و شهدا با ایثار خونشان آن را روشن کردند طی کنم که امیدوارم موفق باشم و از شما نیز میخواهم که همچون دیگر خانواده های شهدا، عاشورا و کربلا را در نظر داشته باشید و از آن درس بگیرید. درس مقاومت، درس جهاد، درس رساندن پیام.

پدرم و برادرم شما بودید که در کودکی مرا با امام حسین(ع) آشنا کردید. شما بودید که مرا با محرم و عاشورا و حسین(ع) و مظلومیت حسین(ع) آشنا کردید اما در آن موقع چیزی نمی فهمیدیم تا اینکه امام آمد و واقعیت عاشورا و کربلا و امام حسین(ع) و یزید را به ما شناساند و از آنجا به بعد دیگر به عهده ما گذاشت که کدام راه را انتخاب کنیم و من نیز با شناخت و درک کامل راه امام حسین(ع) را انتخاب کردم و راه حسین(ع) هم با جهاد شروع شده و با شهادت ادامه می یابد.

شما برادران و خواهرانم: از شما نیز می خواهم که اگر بنده را برادر خود میدانید هرچه بیشتر راهی را که من رفته ام ادامه بدهید و این را بدانید که من آرزویم (لقاء الله) رسیدم و امیدوارم که به هدفم که خشنودی و رضای خداست نیز رسیده باشم.

شهادت نهایت آرزوی بنده بود که با شناخت کامل به آن رسیدم و امیدوارم قربان کردن جان ناقابل بنده مقبول درگاه حق باشد .

خجالت میکشم که در روز قیامت در پیشگاه مولا با بدنی سالم حضور یابم در حالی که امام حسین(ع) با آن جلوه و شکوه با بدن پاره پاره ناظر باشد و دیگر شهدا نیز با بدن بی سر و پیکر و بی دست و پا حاضر باشند.

-------------------

رضا حمیدی نور چهارم آبانماه سال 1345 در همدان و در خانواده ای مذهبی و انقلابی به دنیا آمد. پدرش آقا درویشعلي کاسب بازار بود و مغازه امانت فروشی داشت و از این طریق مخارج زندگی خانواده را تامین می کرد.

سال 1352 وارد دبستان شد و تحصیلات خود را آغاز کرد و با توجه به هوش و استعداد سرشاری که داشت تا پایان مقطع متوسطه ادامه تحصیل داد و موفق به اخذ مدرک دیپلم شد.

از همان کودکی شیفته اهل بیت (ع) بود و در تمام مراسم های مذهبی و هیات های حسینی حضور فعال داشت و سعی می کرد با شرکت در کلاس های قرآن و احکام و جلسات سخنرانی مذهبی، از مکتب آل الله درس ایثار و شهادت بیاموزد.

در سال های انقلاب کودکی بیش نبود اما با دوستان خود سعی می کرد هر چند اندک، گامی بزرگ در راه پیروزی انقلاب اسلامی مردم ایران بردارد.

پس از انقلاب و با آغاز جنگ تحمیلی به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست و لباس سبز پاسداری از وطن را به تن کرد و روانه جبهه های نبرد حق علیه باطل شد.

سرانجام پس از سال ها مجاهدت در راه خدا و حضور در عملیات های مختلف، هشتم آبان ماه سال 1365 در منطقه عملیاتی گتوند شوشتر بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و به یاران و همرزمان خود پیوست.

برادرش مرتضی حمیدی نور نیز دو ماه بعد در منطقه عملیاتی ام الرصاص شربت شهادت نوشید.