چه خوش است جان دادن در راه دوست

بسمه تعالي

امروز بعد از ظهر روز دوشنبه 16 مهر ماه 1363 است

از راه دور خدمت امام عزيزم سلام مي فرستم از درون چادري که در آن معنويت مي بارد و همه با هم يکي هستند. از خداوند و امام مي خواهم که مرا ببخشند چون نتوانستم آن طور که وظيفه ام بود ادا کنم و از امام مي خواهم که از خداوند بخواهد که مرا ببخشد چون جوانم و نادان.

همينقدر مي دانم ما از خداييم و به سوي او باز می گردیم اما چه خوش است جان دادن در راه دوست.

از همه اقوام مي خواهم پيرو راه امام باشند و به گفتار او لبيک گويند چون کلام او کلام خداست. بعد به مادر عزيزم که جانم فداي او باد سلام عرض مي کنم. مادرم الآن که اينجا نشسته ام گريه مرا گرفته است ولي چون دوستان کنارم هستند خجالت مي کشم گريه کنم.

اميدوارم در کارهايت موفق باشي. از تو مي خواهم به خاطر کارهايم مرا ببخشي و حلالم کني. اي کاش مي شد محبتم را در نامه آشکار مي کردم تا ببيني دلم برايت چقدر تنگ شده اما چه کنم فعلا وظيفه ام دور بودن است.

و تو اي پدر عزيزم سلام عرض مي کنم کاش مي دانستي چقدر خواهان تو هستم. اما مي دانم تو و مادرم از راهي که پسرت رفته و مي رود ناراحت نيستيد بلکه شاکريد. مرا حلال کنيد اگر جوان بودم و ناخوشي کردم.

و بعد سلام به برادران و خواهرم و عزيزانم از دور همگي شما را مي بوسم. اميدوارم هميشه در کارتان موفق باشيد.

هميشه ايمان را در کارهايتان قرار دهيد. مرا حلال کنيد اگر با شما شوخي مي کردم. از تمامي آشنايان حلالي مي خواهم. ديگر عرضي ندارم.

امام را دعا کنيد و تقوا داشته باشيد. به دنيا دل نبنديد. مرگ در پيش است اميدوارم که کلاممان هميشه همراه با عملمان همواره بر موازين شرعي باشد.

ان شاء الله.

امام را تنها نگذاريد

16 مهر ماه 1363

محمد علي جنتي

---------------------

محمد علی جنتی یکم بهمن ماه سال 1343 در شهرستان همدان و در خانواده ای مذهبی و انقلابی چشم به جهان گشود. پدرش آقا ابوالقاسم، طلا فروش بود و سعی می کرد با کسب روزی حلال زمینه تربیت اسلامی و اعتقادی فرزندان و خانواده اش را فراهم آورد.

سال 1350 وارد دبستان شد و با توجه به هوش و استعدادی که داشت تا سال چهارم مقطع متوسطه در رشته برق صنعتي در هنرستان فنی و حرفه ای "دیباج" ادامه تحصیل داد.

در سال های انقلاب با وجود سن و سال کم همراه با دیگر کودکان و دانش آموزان در راه پیروی انقلاب اسلامی گام برداشت و سعی کرد وظیفه خود را در راه آرمان های امام و مردم شهید پرور ایران ادا نماید.

با آغاز جنگ تحمیلی، درس و تحصیل را رها کرد و با وجود برخورداری از اوضاع مالی خوب و برخورداری از شرایط مطلوب زندگی، به عنوان بسیجي داوطلب روانه جبهه های نبرد حق علیه باطل شد.

در مناطق عملیاتی مختلف انجام وظیفه کرد و در راه دفاع از اسلام و انقلاب مجاهدت ها از خود بر جای گذاشت. سرانجام در یکم آبانماه سال 1363 در منطقه عملیاتی میمک و در درگیری با نیروهای بعثی عراق بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید.

آرامگاه او در گلزار شهداي زادگاهش زیارتگاه عاشقان و دلدادگان است.