بازگشت به وطن، 11 سال پس از شهادت
شهید علی اسدی محزر یکم اردیبهشت ماه سال 1341 در شهرستان بهار از توابع استان همدان و در خانواده ای ساده زیست و مذهبی به دنیا آمد.
سال 1348 وارد دبستان شد و با توجه به هوش و استعدادی که داشت تا پایان دوره متوسطه در رشته علوم تجربي ادامه تحصیل داد و موفق به اخذ مدرک دیپلم شد. در سال های انقلاب نوجوانی بیش نبود اما با تمام توان در راه پیروزی انقلاب اسلامی مردم ایران گام برداشت و همراه با دیگر جوانان و نوجوانان انقلابی شهرستان بهار و همدان در مبارزات و راهپیمایی ها شرکت کرد.
سال 1363 ازدواج کرد و تشکیل خانواده داد. بنا بر تکلیف شرعی و قانونی روانه خدمت مقدس سربازی شد و به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه های نبرد حق علیه باطل حضور یافت.
بسیار با استعداد و شجاع بود و همین امر باعث شد تا به عنوان فرمانده گروهان انتخاب شود. سرانجام پس از ماه ها مجاهدت در راه خدا، بیست و ششم مهر ماه سال 1363 در منطقه عملیاتی دهلران در درگیری مستقیم با نیروهای بعثی به شهادت رسید و به یاران و همرزمانش پیوست.
پیکر مطهرش مدت ها در همان منطقه باقی ماند تا اینکه در بیست و یکم فروردین ماه سال 1374 توسط جستجوگران نور به آغوش خانواده و دوستانش بازگشت و در گلزار شهداي زادگاهش به خاک سپرده شد.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد
در بخشی از وصیتنامه شهید آمده است: در محضر امام رضا امام غريب، وصيت خود را براى كسانى كه ادامه دهنده راه شهدا هستند مى نويسم. هميشه عاشق امام و امام زمان بودم و شما را به آن رضاى غريب قسم می دهم از امام زمانمان حمایت کنید. در حضور امام قسم ياد مى كنم تا آخرين لحظه عمرم از امام و راه او دست برندارم و راه او را می روم كه راه خدا و پيامبران است و سرباز كسى هستم كه نايب بر حق امام زمان مهدى (عج) است.
اى امام تو گواه باش كه خون سرخم را براى سيراب كردن دين تو و اولي االله خواهم داد تا بتوانم من هم به شهداى ديگر بپيوندم. اى مردم شما را به امام رضا از امام خمينى دست برنداريد و هميشه يار و مددكار او باشيد.
