سفارش های برادرانه مداح شهید قاسم مرادی وحدت

بسم الله الرحمن الرحيم

با سلام خدمت آقا امام زمان و نايب بر حقش امام خميني. اميدوارم که حال شما خوب باشد.

برادرم جعفر جان اگر از احوالات من حقير خواستار بوده باشيد بحمد ا... سلامتي حاصل است و هيچ ملالي در بين نيست. الان که اين نامه را برايت مي نويسم ساعت حدود 45/2 دقيقه روز شنبه مورخ 3/3/65 است.

امشب قرار است براي کندن سنگر به عمق خاک دشمن بروم و معلوم نيست چه اتفاقی بیافتد. ولي چند تا مسئله دارم که دوست دارم انجام دهي.

اولا اين که بعد از من سعي کن بدون رضايت پدر و مادر به هيچ جا مسافرت نکنی و در زندگي هميشه گوش به اوامر آنان باش.

برادرم هر چند که ساير برادرها نيز با پدر و مادر خوش رفتار بوده و هستند اما تو سعي کن از آنان بهتر باشی.

جعفر جان دير يا زود سهل يا سخت شما بايد با اين دنیا وداع نمائي پس سعي کن در اين دنيا به خاطر خدا سختي بکشي و به اوامر نفس شيطاني پشت پا بزني تا در دنياي آخرت سعادتمند شوي.

جعفر جان سعي کن که با دوستانت طوري رفت و آمد داشته باشي که اگر خداي نکرده در آنان صفات زشتي وجود دارد اين صفات در تو راه پيدا نکند و تو از هر گونه زشتي دور باشی. آنها را به راه راست راهنمایی کن و اگر هم ديدي به راه خداوندي هدايت نشدن تنها بودن و کنج خانه نشستن برای تو بهتر است.

جعفر جان هر گاه خواستي گناهي را مرتکب شوي از خدا بترس و به ياد بياور برادرمان تقي را که چگونه بخاطر احياي حق از دنيا و زندگي دست کشيد و در بيابان ها تنها و دور از برادران و خانواده اش به شهادت رسید. پس بخاطر او و به یاد خون او از نفس سرکش خود جلوگيري کن.

جعفر جان پدر و مادرمان در آخرين روزهاي زندگي بسر مي برند، در اين چند صباحی که به آخر عمرشان مانده آنان را با اعمال خود راضي نگهدار هر چند من خودم نتوانستم در اين دنيا رضایت آنها را بگيريم ولي اگر اعمالم مورد قبول خداوند قرار گيرد در سراي آخرت به کمکتان خواهم شتافت.

جفعر جان دوست داشتن دنيا سر منشاء همه بد بختي ها است و نماز خواندن ابتداي راه نجات و سعادت است. نماز انسان ها را از فحشاء و منکرات نگه مي دارد.

از شما عاجزانه مي خواهم که مرا حلال کنيد.

با اسب سپيده من سفر خواهم کرد

از کرب و بلاي خون گذر خواهم کرد

با رهبر عشق همسفر خواهم شد

فرهاد صفت خون به جگر خواهم شد

----------

افسوس که روح در بدن نيست مرا

آن بلبل مست در چمن نيست مرا

ياران و برادران مرا ياد کنيد

رفتم سفري که آمدن نيست مرا

-------------------

قاسم مرادی وحدت هفدهم بهمن ماه سال 1346 در همدان و در خانواده ای مذهبی به دنیا آمد. پدرش آقا شمسعلی به کسب روزی حلال بسیار حساس بود و سعی می کرد با لقمه حلال و همچنین تربیت اسلامی و اعتقادی فرزندان خود، روح و جان آنها را با مفاهیم دینی و اعتقادی آشنا کند.

قاسم از همان کودکی شیفته اهل بیت بود و سعی می کرد با شرکت در مجالس سینه زنی و هیات های حسینی درس آزادی و آزادگی بیاموزد.

سال 1353 وارد دبستان شد و تا سال سوم مقطع متوسطه در رشته علوم تجربی ادامه تحصیل داد.

در سال های انقلاب، نوجوانی پر شور و هیجان بود و همراه با دیگر برادران و دوستان خود، با شرکت در راهپیمایی ها و فعالیت های انقلابی سعی می کرد تا دین خود را به اسلام و انقلاب ادا کند.

به مداحی علاقه داشت و کم کم، شروع به مداحی و مرثیه خوانی کرد و به عنوان ذاکر الحسین در بین هیات های حسینی رفت و آمد داشت.

بسیار با اخلاق و افتاده حال بود و به یکی از الگوهای رفتاری و اعتقادی دوستانش تبدیل شده بود.

با آغاز سال های دفاع مقدس به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست و با پوشیدن لباس سبز پاسداری روانه جبهه های نبرد حق علیه باطل شد و در سمت های مختلف از جمله تخریب چی لشکر 32 انصار الحسین (ع) استان همدان انجام وظیفه کرد.

سال 1361 برادرش تقی در منطقه عملیاتی کوشک به شهادت رسید و دیگر برادرش جعفر نیز چهارم دیماه 1365 در ام الرصاص عراق آسمانی شد. شهادت دو برادرش تاثیر بسیاری در روحیه جهادی و ایثارگری او گذاشت.

سرانجام پس از سال ها مجاهدت در راه خدا و خدمت به اسلام و انقلاب و دفاع از وطن در برابر تجاوز دشمن تا دندان مسلح، در بیست و پنجم دیماه سال 1366 در منطقه عملیاتی ماووت بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید و برادران و یاران شهیدش پیوست.