قاسم مرادی وحدت ذاکر الحسین بود و شیفته اهل بیت
قاسم مرادی وحدت هفدهم بهمن ماه سال 1346 در همدان و در خانواده ای مذهبی به دنیا آمد. پدرش آقا شمسعلی به کسب روزی حلال بسیار حساس بود و سعی می کرد با لقمه حلال و همچنین تربیت اسلامی و اعتقادی فرزندان خود، روح و جان آنها را با مفاهیم دینی و اعتقادی آشنا کند.
قاسم از همان کودکی شیفته اهل بیت بود و سعی می کرد با شرکت در مجالس سینه زنی و هیات های حسینی درس آزادی و آزادگی بیاموزد.
سال 1353 وارد دبستان شد و تا سال سوم مقطع متوسطه در رشته علوم تجربی ادامه تحصیل داد.
در سال های انقلاب، نوجوانی پر شور و هیجان بود و همراه با دیگر برادران و دوستان خود، با شرکت در راهپیمایی ها و فعالیت های انقلابی سعی می کرد تا دین خود را به اسلام و انقلاب ادا کند.
به مداحی علاقه داشت و کم کم، شروع به مداحی و مرثیه خوانی کرد و به عنوان ذاکر الحسین در بین هیات های حسینی رفت و آمد داشت.
بسیار با اخلاق و افتاده حال بود و به یکی از الگوهای رفتاری و اعتقادی دوستانش تبدیل شده بود.
با آغاز سال های دفاع مقدس به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست و با پوشیدن لباس سبز پاسداری روانه جبهه های نبرد حق علیه باطل شد و در سمت های مختلف از جمله تخریب چی لشکر 32 انصار الحسین (ع) استان همدان انجام وظیفه کرد.
سال 1361 برادرش تقی در منطقه عملیاتی کوشک به شهادت رسید و دیگر برادرش جعفر نیز چهارم دیماه 1365 در ام الرصاص عراق آسمانی شد. شهادت دو برادرش تاثیر بسیاری در روحیه جهادی و ایثارگری او گذاشت.
سرانجام پس از سال ها مجاهدت در راه خدا و خدمت به اسلام و انقلاب و دفاع از وطن در برابر تجاوز دشمن تا دندان مسلح، در بیست و پنجم دیماه سال 1366 در منطقه عملیاتی ماووت بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید و برادران و یاران شهیدش پیوست.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.
در بخشی از وصیتنامه شهید آمده است: جعفر جان سعي کن که با دوستانت طوري رفت و آمد داشته باشي که اگر خداي نکرده در آنان صفات زشتي وجود دارد اين صفات در تو راه پيدا نکند و تو از هر گونه زشتي دور باشی. آنها را به راه راست راهنمایی کن و اگر هم ديدي به راه خداوندي هدايت نشدن تنها بودن و کنج خانه نشستن برای تو بهتر است.
