من درس شهادت از مولا حسين(ع) آموخته ام
بسم رب الشهداء والصديقين
با درود و سلام بر شهيدان اسلام و رهبر عاليقدرمان امام خمينى.
در آخرين لحظات از زندگيم سخنى چند با بازماندگانم دارم. پدرم من بر وجودت همواره مى نازم از اينكه فرزندى به اسلام هديه كرده اى. مبادا ناراحت شوى بلكه افتخار كن و بدان من راه خود را آزادانه انتخاب كرده ام و درس شهادت از حسين (ع) آموخته ام.
امت قهرمان و شجاع ايران بدانيد دلم همواره براى شهادت و پيروزى اسلام مى تپد و اميدوارم هر چه زودتر اسلام پيروز گشته و ما به آرزوى خودمان برسيم ولى شما مسئوليت سنگينى بر عهده داريد و بايد اتحاد بين خودتان را حفظ كنيد و نگذاريد خود فروختگان بين شما نفاق افكنند و اگر مى خواهيد پيش خدا رو سفيد باشيد گوش به فرمان امام و پشتيبان روحانيت متعهد باشيد و سنگر اسلام يعنى همين مساجد را كه دشمن فقط از آنجا مى ترسد حفظ نمائيد و نفاق افكنان را از خود طرد نموده و بدانيد هر حركت آنها به ضرر اسلام و به سود ابر قدرتها است و اين را نيز بدانيد كه اين شياطين دست از اعمال مخرب خود دست برنمى دارند ولى همواره خوار و زبونند چرا که خداوند در قرآن كريم مى فرمايد : ان الذين كفروا ينفقون اموالهم ليصدوا عن سبيل الله فسينفقوا نها لم تكون عليهم حسرة يغلبون والذين كفروا الى جهنم يحشرون سوره انفال آيه 35
پس ما نبايد از اين حركات ضد انقلاب و دشمنان اسلام ترسى داشته باشيم چون آخر پيروزى از آن ماست و ديگر اينكه ما نبايد از اين خسارت هاى جزيى مالى و جانى ناراحت بشويم چون اينها در مقابل اسلام هيچ است و خسارت مالى جبران مى شود و خسارت جانى كه همان شهيد دادن است افتخار جامعه است و ما شهيد كه مى دهيم علاوه بر اينكه خون تزريق جامعه مى شود تازه زندگى ابدى آن شهيد از نو شروع مى شود و ما نبايد از شهيد دادن باكى داشته باشيم.
به مادران توصيه مى كنم ليلا گونه باشيد و على اكبر پرورش دهید و اى مادر عزيزم از اينكه من شهيد شده ام ناراحت نباش و براى اسلام دعا كن و پدرم از تو می خواهم برادرانم حسين و محمد وعلى را همانطورى كه مرا راهنمايى كردى راهنمايى كن تا راهم را ادامه دهند و مادرم و خواهرم شما همچون زينب پيام مرا به گوش مسلمين برسانيد.
پدر و مادرم، من فرزند خوبى براى شما نبودم ولى شما به بزرگى خودتان مرا ببخشيد و اجر شما با خداست و اين را بدانيد جسم من از شما جدا ولى روح من همواره با شماست
والسلام
دهم شهریور 1360
به اميد تداوم راهش و پيروزى رزمندگان اسلام
درود بر خمينى
سلام بر شهيدان
-------------------
محمد رضا شیری دوازدهم اسفند ماه سال 1340 در شهرستان بهار از توابع استان همدان و در خانواده ای کشاورز و ساده زیست به دنیا آمد.
پدرش آقا موسی کشاورز بود و با درآمد حاصل از کشت و کار هزینه های زندگی را تامین می کرد.
محمد رضا و سایر اعضای خانواده از جمله برادرانش، از همان کودکی در امور کشاورزی و باغداری کمک حال پدر بودند و این امر باعث شد تا محمد رضا با همان سن و سال کم، طعم سختی و مشقت زندگی را با دستان کوچک خود لمس کند.
سال 1347 وارد دبستان شد و با توجه به هوش و استعداد بالایی که داشت با موفقیت تا پایان مقطع متوسطه ادامه تحصیل داد و موفق به اخذ مدرک دیپلم شد.
سال های پیروزی انقلاب نوجوانی 16-17 ساله بود لذا در مبارزات انقلابی شرکت کرد و همراه با دیگر جوانان و نوجوانان، با پخش اعلامیه، دیوار نویسی و کمک به مبارزان و فعالان انقلابی سعی کرد تا سهم خود را در پیروزی انقلاب بزرگ ملت ایران ادا کند.
بعد از پیروزی انقلاب و با آغاز جنگ تحمیلی، با توجه به تکلیف شرعی و قانونی و پیام معمار کبیر انقلاب به جوانان برای حضور در پادگان ها و جبهه های نبرد، به خدمت سربازی رفت و به عنوان سرباز ارتش جمهوری اسلامی ایران مشغول خدمت شد.
در دوران سربازی مشتاقانه به جبهه های نبرد حق علیه باطل شتافت و در عملیات های متعدد همراه با دیگر سربازان دلاور کشور و فرماندهان، حماسه ها آفرید.
محمد رضا شیری سرانجام در دوازدهم شهریور ماه سال 1360 در منطقه عملیاتی بستان بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و به مقام عِندَرَبِهم یُرزقون نائل آمد.
پیکر پاک و مطهر وی پس از تشییع با شکوه، در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد تا زیارتگاه عاشقان و دلدادگان باشد.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد
