زندگینامه شهید سید محمد سیدی
سید محمد سیدی اول اسفند ماه سال 1342 در روستای "پری زنگنه" شهرستان ملایر از توابع استان همدان در خانواده ای روستایی و مذهبی به دنیا آمد.
پدرش آقا سید رضا مداح اهل بیت عصمت و طهارت بود و در پیشگاه آل الله به نوحه سرایی و مدیحه گویی مشغول بود و همین امر باعث شده بود تا با بهره گیری از مکتب اسلام، قرآن و اهل بیت (ع) در تربیت اسلامی و قرآنی فرزندان خود کوشا باشد و از همان کودکی آنها را با درس آزادی و آزادگی آشنا کند.
سید محمد، سال 1349 وارد دبستان شد و تا اول راهنمایی تحصیلاتش را ادامه داد اما به دلیل مشکلات مالی و کمبود امکانات، مجبور به ترک تحصیل شد و برای کمک به معاش خانواده وارد بازار کار شد.
در سال های نوجوانی علاوه بر تحصیل علم، در کلاس های قرآن و احکام شرکت کرد و با مفاهیم دینی و شرعیات آشنا شد که در کنار آموزه های اخلاقی بر گرفته از پدر خود، روح و جانش را جلا داد.
همچون دیگر نوجوانان همسن و سال خود، در سال های انقلاب همراه با سیل خروشان امت حزب الله در راهپیمایی ها و مبارزات انقلابی شرکت کرد و با دست های کوچک اما پر توان خود، توانست نقش تاثیرگذاری بر روند پیروزی انقلاب اسلامی بگذارد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی ضمن خدمت در ارگان های انقلابی و مردمی، بنا بر احساس تکلیف، به نهاد تازه تاسیس بسیج مستضعفین و پس از آن به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست و لباس سبز پاسداری از اسلام و انقلاب را به تن کرد.
سال 1361 در سن 19 سالگی ازدواج کرد و به تکلیف شرعی و انسانی خود نیز عمل کرد تا دین خود را کامل کند.
حمله ناجوانمردانه ارتش بعث عراق به مرزهای ایران پر افتخار آغاز شده بود و جوانان و نوجوانان یکی پس از دیگری روانه جبهه های نبرد می شدند تا از کشور بزرگ ایران و اهداف و آرمان های بلند انقلاب اسلامی دفاع کنند، سید محمد نیز همچون سربازی استوار و رزمنده ای شجاع روانه جبهه های نبرد شد و در قالب نیروهای جان بر کف لشکر 32 انصار الحسین (ع) استان همدان در عملیات های مختلف شرکت کرد و همراه با دیگر همرزمان خود حماسه ها آفرید.
سید محمد سیدی، نوجوان برومند ایران زمین که پس از سال ها مجاهدت در راه خدا به مجاهدی تمام عیار تبدیل شده بود و شهادت را آخرین آرزوی قلبی خود برای رسیدن به دریای بیکران رحمت الهی جستجو می کرد در 16 مرداد سال 1362 با شرکت در عملیات والفجر 2 در منطقه عملیاتی پیرانشهر مورد اصابت ترکش خمپاره قرار گرفت و به سرور و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین (ع) پیوست.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.
در بخشی از وصیتنامه شهید آمده است: ما انسان ها و شيعيان لازم است جان خود را كه بهترين و گران مايه ترين سرمايه است فداى قرآن و اسلام نمائيم. آرى پاسداران غيور اسلام، گوش كنيد و سعى نمائيد. آخرين فيض، شهادت است و بدانيد كه شهادت چه خوب مانند ميوه رسيده كه از درخت جدا كنند خدا هم بهترين و رسيده ترين ميوه ها را چيده و به شهادت مي رساند.
پدر و مادر گرامى عزيزم اگر من به فيض شهادت رسيدم گريان نباشيد بلكه سربلند و پرافتخار باشيد و ادامه دهنده راه من شهيد اسلام باشيد. طورى نباشيد كه دشمنان اسلام را شاد كنيد بايد آنها را خفه نمائيد و هر زمان به فكر من افتاديد بفكر حضرت على اكبر(س) و حضرت قاسم(س) و جدم حسين(ع) باشيد.
