عبدالصمد یونسی سردار مفقود الجسد جبهه های جنوب
عبدالصمد یونسی 22 دیماه سال 1337 در شهرستان همدان به دنیا آمد. از بدو تولد دچار بیماری بود و تلاش پزشکان برای درمان او فایده ای نداشت. اما دعاهای پدر و مادر مومن و درستکار صمد درب های احسان و رحمت خداوند را بر او گشود و به لطف ائمه اطهار(ع) شفا یافت تا مثل دیگر کودکان هم سن و سال خود زندگی پر فراز و نشیب خود را آغاز کند.
سه ساله بود که پدر خود را از دست داد و مادرش با تمام توان مادرانه و با همتی پدرانه، او را بزرگ کرد و در تربیت او برای خدمت به آل الله و عشق به امیر المومنین (ع) بسیار کوشید تا عبدالصمد دانش آموز ممتاز مکتب اباعبدالله الحسین (ع) باشد.
سال 1344 وارد دبستان شد و تحصیلات خود را تا پایان مقطع متوسطه در رشته علوم انسانی ادامه داد و موفق به اخذ دیپلم شد.
ده ساله بود که راهی دزفول شد تا در کنار برادر بزرگ تر و مهربانش ضمن ادامه تحصیل، مشغول کار و فعالیت شود. زمان حضور در دزفول زبان عربی را به خوبی آموخت که این ویژگی بعدها و در سال های دفاع مقدس بسیار مثمر ثمر واقع شد.
قبل از پیروزی انقلاب اسلامی به زادگاه خود بازگشت و این ایام همزمان با سال های اوج مبارزات انقلابی مردم ایران بود. عبدالصمد نیز همراه با دوستان هم سن و سال خود همراه انقلاب و مردم انقلابی شد و بارها به دلیل مبارزات و انجام اقدامات ضد رژیم، مورد بازجویی و شکنجه قرار گرفت و به زندان افتاد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و با تاسیس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، به جمع پاسداران سبز پوش پیوست و با آغاز جنگ تحمیلی بر علیه ملت ایران، به جبهه های نبرد شتافت و در عملیات های متعدد شرکت کرد.
سال 1360 ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد که از او به یادگار مانده است.
به دلیل توانمندی فیزیکی بالا و همچنین استعداد درخشان و قدرت یادگیری سریع، به یکی از ورزیده ترین نیروهای عملیاتی و چریکی تبدیل شد و به عنوان فرمانده آموزش نظامی سپاه منطقه 7 کشور منصوب شد.
در عملیات های متعدد بارها مجروح شد تا مرز شهادت رفت اما تصمیم خداوند، زنده ماندن عبدالصمد و ادامه مجاهدت های او بود.
شور و شوق او برای جهاد در راه خدا و از خود گذشتگی در برابر خطرات و مشکلات جبهه ها زبانزد همرزمان و نیروهایش بود و مناجات های شبانه او دل بیدار هر مومن مجاهدی را می لرزاند.
عبدالصمد یونسی سرانجام در 29 آبان ماه سال 1362 در منطقه پنجوین عراق بر اثر اصابت ترکش به سر به شدت مجروح شد و به شهادت رسید.
به دلیل حجم بالای درگیری، دوستان و همرزمانش نتوانستند پیکر مطهر او را به پشت جبهه منتقل کنند و همانجا باقی ماند.
علیرغم تلاش جستجوگران نور، تاکنون اثری از پیکر او به دست نیامده است. یادمان وی در گلزار شهدای همدان سنگ صبور مشتاقان دیدار دوباره اوست.
ابوالقاسم یونسی برادر عبدالصمد نیز در سال 1367 و در درگیری با منافقین به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
در بخشی از وصیتنامه شهید عبدالصمد یونسی آمده است:
ای انسان های خاکی که به این دنیا دل بسته اید ، بدانید که به تار عنکبوتی چسبیده اید که هیچ امیدی به دوام آن نیست ، دیده را بگشایید و حبل الله را پیدا کنید و به آن چنگ بزنید که حبل المتین است.
در سبیل الله قدم بردارید آخرش مرگ است و اگر مسیری غیر از مسیر خدا باشد نابودی است و اگر مسیر خدا باشد حیات است و زندگی جاوید.
توجه کنید دنیا درست مثل مدرسه است؛ اگر درست کار کنید در آخر به کلاس بالاتر می روید ، ولی اگر غیر از این باشد رکود است و خجلت و عذاب؛ پس کمی بیدار باشید .
