زندگینامه سردار شهید محمد ظاهر عباسی فرمانده گردان ادوات لشکر 32 انصار

محمد ظاهر عباسی، فرزند محمد و فاطمه عباسی، پنجم اردیبهشت ماه سال 1342 مصادف با نیمه ماه مبارک رمضان، در روستای كسب شهرستان ملایر از توابع استان همدان متولد شد.

پس از گذراندن دوران كودكی زمانی كه هفت ساله بود به مدرسه ابتدایی (نو بنیاد) در روستای محل سكونتش رفت و در آنجا کشغول تحصیل شد. به دلیل اشتیاق و علاقه ای كه به درس و مدرسه داشت، به یك شاگرد نمونه تبدیل شده بود و مورد توجه و تشویق مربیان بود.

پس از اتمام دوران ابتدایی به مدرسه راهنمایی جوكار در شهرستان ملایر رفت و پس از اخذ مدرك سیكل به دلیل ضعف مالی خانواده، ترك تحصیل کرد و همراه با پدر مشغول کار کشاورزی شد.

در اوقات فراغت به مطالعه كتاب های دینی شامل قرآن، نهج البلاغه و زندگی نامه ائمه(ع) می پرداخت.

با شروع جنگ تحمیلی، حضور خود را در جبهه یك تكلیف شرعی می دانست و به ندای رهبر عظیم الشأن، حضرت امام خمینی (ره) لبیك گفت و در 18 سالگی به جبهه های حق علیه باطل شتافت.

از طریق بسیج به جبهه اعزام شد و پس از 2 سال به استخدام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد و خدمت سربازی را نیز در همین ارگان به اتمام رسانید.

در 20 سالگی با دختر عمویش خانم اعظم كرمی ازدواج كرد تا این سنت پیامبر (ص) را به جا آورد. حاصل ازدواج آن ها پسری است به نام علی كه در نهم شهریور ماه سال 1364 متولد شد.

مدت زندگی مشترك آنها 3 سال و پنج ماه طول کشید. اعظم كرمی، همسر شهید، از محمدظاهر چنین یاد می كند: محمد پسر عمویم بود، در ضمن پسر خاله ام هم بود. به دلیل شناختی كه از ایشان داشتم تصمیم ازدواج با او را گرفتم. او مهربان و خوش رفتار بود و تواضع خاصی در اعمال و رفتارش مشاهده می شد. خانواده را به تقوا و پرهیزكاری دعوت می نمود.

ساده زیستن را دوست می داشت و از محرمات دوری می كرد. با كسانی كه علیه انقلاب سخن می گفتند و كارهای غیر اخلاقی انجام می دادند به شدت برخورد می كرد. به افراد محروم و مستمند تا حد امكان كمك می نمود، چه از لحاظ مالی و چه از لحاظ اخلاقی.

محمد ظاهر عباسی مدتی محافظ امام جمعه شهرستان ملایر، حاج آقا فاضلیان، بود و بعد به عنوان فرمانده گردان ادوات لشكر 32 انصارالحسین(ع) انجام وظیفه کرد.

وی در عملیات های فاو، والفجر 2، والفجر 8 و كربلای 4و 5 شركت داشت.

عقیده اش در مورد رفتن به جبهه جنگ، رفع فتنه در جهان و پاسداری از میهن، ناموس و پیروی از رهبر و ولایت فقیه بود.

دوبار در جبهه مجروح شد. یك بار بر اثر برخورد تركش كه به ناحیه سر اصابت كرده بود و بار دوم كه باعث موج گرفتگی شده بود ولی پس از بهبودی به منطقه رفت و به مبارزه با دشمن متجاوز پرداخت.

محمدظاهر عباسی در بیست و نهم اردیبهشت ماه سال 1366 هنگامی كه نیروهای خود در گردان ادوات لشكر انصارالحسین را برای عملیات آماده می كرد و به منطقه می رفت در مسیر خرمشهر - شلمچه به شهادت رسید و در راه اسلام و انقلاب از تمام وجودش گذشت.

پیكر پاك و مطهرش را در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپردند تا زیارتگاه عاشقان و دلدادگان به شهدا باشد.