وصیتنامه شهید رضا آقا محمدی
بسم الله الرحمن الرحيم
با كسب اجازه از محضر آقا امام زمان(ع) و نايب بر حقش امام امت خمينى بت شكن و با اشاره به حديث زیر سخنم را آغاز مى كنم.
قال رسول الله (ص)
جايز نيست فرد مسلمانى شب را سحر كند و وصيت نامه اش زير سرش نباشد .
اميدوارم راهى را كه برگزيده ام مورد قبول خداوند متعال و امام بزرگوارمان و اين ملت شهيد پرور و شما خانواده گراميم كه شامل همسرم، مادرم، خواهرانم و برادرانم كه نتوانستم ذره اى از محبت هاى بي دريغ شما را جبران كنم باشد.
آرزويم اين بود كه روزى امام بزرگوارمان را از نزديك زيارت كنم ولى افسوس اين افتخار نصيبم نشده و شايد لياقت اينكه ديده گان من به جمال نورانى آن بزرگوار روشن شود را نداشته و تنها خواسته ام از اين امت هميشه در صحنه و شهيد پرور اين است كه قدر اين اسطوره ايمان و جهاد و مقاومت در راه الله را بدانند و از وجود گرامى حضرتش استفاده شايان بنمايند و امام عزيزمان را تنها نگذاريد.
مادر عزيزم صبر داشته باش، مادر جان من نمى توانم با چه زبانى از شما قدردانى كنم، مادر جان تو براى پاره تنت گريه نكن براى اباعبدالله و زينب مظلوم گريه كن چون من بنده اى سيه رو بوده ام و جز زحمت چيز ديگرى براى شما نداشتم.
مادر جان در حجله بخت فرزند خويش ماتمزده مباش و شير پاكت را بر من حلال گردان و برايم دعا كن شايد خداوند از گناهان من بگذرد.
مادر جان فقط يك آرزو دارم كه از خداوند متعال و با دعاى شما اگر لياقت داشتم خداوند توفيق شهادت به بنده حقير بدهد. انشاءالله
از خواهرانم و برادرانم و همسرم عاجزانه تقاضا دارم كه در راه پيشرفت اسلام و خدمت به مسلمين كوشا باشند و پيروى از پير جماران (امام خمينى) بكنند.
در خاتمه از شما خانواده عزيز و گراميم مى خواهم كه از تمامى فاميل ها و دوستان و آشنايان حلالى بخواهيد.
(دعاى هميشگى امت حزب الله) خدايا خدايا تا انقلاب مهدى خمينى را نگهدار.
فرزند كوچك انقلاب رضا محمدى
6 آبان 1362