نامه و وصیتنامه عمیق و پر معنای شهید مصطفی بهرامی به خواهرش به عنوان کادوی عروسی وی

بسم الله القاصر الجبارین و بسم الله المستضعفین

بنام خداوند کوبنده ستمگران و بنام خداوند مستضعفین

سلام و صد سلام به خواهر عزیزم سلام و صد سلام به پروانه ای که در قفس داشتم و افسوس و صد افسوس که قدرش را ندانستم تا اینکه از قفس پرید .

سلام و صد سلام به تو خواهر مظلوم و مسلمان که همیشه آرزویم این بوده و هست که در حد توانایی خودت شناختی نسبت به قرآن پیدا کنی و زندگیت را بر اساس قرآن بسازی.

سلام و صد سلام به کسیکه هنوز امیدم را از او نبریده ام و همچنان با آن حرف ها و نصیحت ها تا آنجایی که خون در بدن دارم او را به راه قرآن خواهم خواند و یک لحظه از این کار باز نخواهم ایستاد.

سلام و صد سلام به تو که این مزیت را بر من داری که دختر هستی و میتوانی در دامان خود مسلمان بپرورانی و نقش والای مادر را در جامعه بازی کنی. پیش از شروع مطلب عرض کنم که در مملکت ما رسم برای است که هر وقت کسی عروسی می کند، هر کس از دوستان و آشنایان هدیه ای به او می دهند و این رسم که فعلا بدین صورت ارتجاعی و منحط و زشت در آمده و معیار محبت و نوع ارزش شده است (و چه بدبخت کسانیکه فکر میکنند هر کس شخص را بیشتر دوست داشته باشد به او هدیه ای گرانبها تر می دهد)

البته این رسم تا آنجایی که من تحقیق کردم اساس آن بر این بوده که وقتی یک پسر و دختر جوان می خواستند زندگی مشترکی را آغاز کنند (و مسلم است که اگر پاک باشند چیزی ندارند) همه جمع می شوند و به اندازه یک زندگی کاملا ساده و ... برای آنها مهیا می کردند تا در ابتدای زندگی دچار مشکلات روزمره نشوند و بتوانند در کنار هم بر اساس استعداد خودشان یک خانواده تشکیل دهند و مرگ بر کسانیکه این رسوم انقلابی و دیگر رسوم مانند آن را که در جامعه ما وجود داشت از بین بردند و آنها را وارونه نمودند و از آنها رسومی زشت برای استمثار و استعمار و استعمار مردم خدا ساختند .

خب بگذریم، خواستم بگویم این چند برگ کاغذ و این کلمات که بر روی آنها نوشته ام تنها هدیه ای است که فعلاً میتوانم از جانب خودم به تو بدهم و بدان که آنها از درون قلب من و از روی یک دنیا مسئولیت و درد و رنج نوشته شده است.

به تک تک کلمات از اول تا آخر گوش فرا ده و بنا به دستور قرآن هر کدام که به نفع تو بود از آن پیروی کن و امید دارم و بسیار هم امیدوارم که به انداز آن، مثلا کباب پز یا پتوی مخمل و یا... چیزهای دیگر که فلان آقا یا خانم یا بستگان برای تو آورده اند این نوشته‌ها را عزیز بداری و از این نامه هم مانند آنها نگهداری کن که یادگاری باشد از طرف من به تو و اگر خدا خواست و زنده بودم و زمینه مساعد بود و شرایط من و تو اجازه داد و توفیق حضور یافتم آنها را تکمیل خواهم کرد و اگر هم سرنوشت چنان شد که از میان شما رفتم و به دیار ابدی شتافتم همیشه بدان این نوشته ها تنها توشه ای است که از طرف من برای سفر پر پیچ و تاب زندگی آینده تو تهیه شده و به تو داده ام، از آنها بنحو احسن استفاده کن تا بتوانی قدری بیشتر بر این مشکلات که در راه باید با آنها دست و پنجه نرم کنی پیروز شوی. برای ساده شدن مطالب آنها را دسته بندی می کنم و چون وقت بسیار تنگ است بیشتر وارد جزئیات نمی شوم و فعلا یک سری کلیات را به عرض شما می رسانم آنچه که به نظرم می رسد و درباره آنها حضور ذهن دارم کلا به سه دسته تقسیم میشوند که عبارتند از :

1 - امروزه بیگانگی نسل جوان و جدید مسلمان با قرآن و پیشوایان آن مبرم ترین وظیفه مسلمان را به او نشان میدهد که یعنی قرآن را مطرح کردن و اندیشه های علی را آموختن و هر چه زودتر از بین بردن فاصله عمیق بین عمل و حرف مسلمان. تنها راه نجات فرد و جامعه ما بازگشت به قرآن می باشد چنانکه خود حضرت محمد (ص) فرموده" آنگاه که انواع بلا و شدت مانند پاره های شب تاریک درهم آمیخت و شما را فرو پوشید به قرآن بچسبید و به آن پناه برید که قرآن راهنماست و به بهترین راه دلالت و هدایت می کند ". آری راهی که دشمن برای ذلت ما انتخاب کرده است بهترین راه است که برای عزت خود انتخاب کنیم بازگشت درست از همان راه که او ما را برده است. باز آوردن قرآن از قبرستان به خانه و تلاوت آن از این پس برای زندگان و فرود آوردن آن از بالای رف و باز کردن آن در پیش روی. قرآن این دریای بی کران و اقیانوس ژرفی که براستی در میان ما هنوز ناشناخته است و اسرارش همچون اسرار اعماق دریاها در سینه نهفته است و خلاصه برنامه های برای تکامل یافتن فرد و جامعه در بر دارد و ما امروز به آن سخت نیازمندیم (توجه کن می گویم نیازمندیم) و نه اینکه اعتقاد داریم یا اینکه اعتقاد نداریم زیرا ما همه غالبا به قرآن اعتقاد داریم اما این اعتقاد بدون آگاهی است و همین اعتقاد بدون شناخت به ضرر ما تمام می شود، چون تمام انرژِی ما را میگیرد مثلا علی و فاطمه و حسین و... را نمی شناسد این کتاب با کتاب شاهنامه چه فرقی دارد نمی گویم قرآن بخوان و ثواب ببر نمی گویم قرآن بخوان تا برای مردگان رحمتی باشد نمی گویم قرآن بخوان تا صدایت خوب شود نمی گویم قرآن بخوان تا بار گناهانت پاک شود نمی گویم قرآن بخوان تا اینکه تظاهر به دینداری کنی و مردم را گول بزنی و.... میگویم قرآن بخوان و خوب و با دقت به سخنان آن گوش فرا ده و بدون معنی از آن نگذر و بفهم و بگذره تا همان قرآن تو را به بهترین راه رهبری کند و در زندگی دنیا موفق و پیروز باشی و در آخرت هم جزء رستگاران و در لذت ابدی بسر بری .