فرمانده 25 ساله گردان کمیل
![](/files/fa/news/1395/6/30/31082_531.jpg)
ابراهیم علی، سال 1337 در روستای شاهنجرین شهرستان رزن از توابع استان همدان به دنیا آمد. پدر و مادرش او را پیش از مدرسه به مکتب فرستادند تا قرآن و علوم اسلامی را فرا گیرد.
ابراهیم علی از هوش و زکاوت بالایی برخوردار بود تا جایی که توانست در امتحانات اول و دوم دبستان همزمان شرکت کرده و با نمرات عالی، به کلاس سوم راه یابد و در طول چهار سال تحصیل تا پایه دوم راهنمایی را با موفقیت به پایان رساند. اما به دلیل مشکلات اقتصادی و دوری راه از ادامه تحصیل بازماند و در جستجوی شغل و محلی برای کسب درآمد، روانه تهران شد و در یک کارگاه خیاطی مشغول به کار شد.
از همان کودکی و با عنایات پروردگار، متدین بود و به امور دینی و مذهبی گزایش داشت و اعتقادات مذهبی در سراسر وجود او ریشه ای عمیق داشت.
در آغاز فعالیت های مردمی به رهبری حضرت امام خمینی(ره) در راه مبارزه با رژیم پهلوی، به گروه مبارزان پیوست و در پخش اعلامیهها و نوشتههای حضرت امام (ره)، از هر فرصتی برای افشای ماهیت رژیم، بهره میبرد.
وی با هدف سرپیچی از دستورات و تصمیمات حکومت پهلوی و مبارزه علنی و تاثیر گذار، از رفتن به دوره اجباری سربازی اجتناب کرد که در مواجهه با فشارها به ناچار به سربازی رفت اما بارها از پادگان متواری شد.
![](/files/fa/news/1395/6/30/31083_273.jpg)
![](/files/fa/news/1395/6/30/31084_926.jpg)
پس از بهبودی، به عضویت تیم حفاظت از بیت امام(ره)، در می آید.
ابرهیم علیپس از پایان ماموریت در بیت امام (ره)، دوباره از پادگان ولی عصر (عج) راهی جبهه شد و این بار به جبهه جنوب رفت و در پادگان «شهید بهشتی» اهواز مستقر شد.
وی در عملیات «فتح المبین»، به عنوان فرمانده گروهان وارد عملیات شد و در هر سه مرحله عملیات شرکت کرد، اما متاسفانه از ناحیه کتف چپ بر اثر گلوله، زخمی شد و به بیمارستان اصفهان و از آنجا به بیمارستان دکتر چمران تهران انتقال و مبستری شد.
![](/files/fa/news/1395/6/30/31085_551.jpg)
فرماندهان به خاطر مسئولیتش از رفتن وی به خط مقدم جلوگیری می کردند اما در یک فرصت مناسب، برای هدایت و یاری نیروها، به خط مقدم رفت و به همراه نیروهای خود به اسلام و انقلاب خدمت کردند و مواضع متعدد دشمن را منهدم و تصرف کردند.
ابراهیم علی معصومی، بیستم آبان ماه 1362 در جریان عملیات والفجر 4 در سن 25 سالگی در حالیکه فرماندهی گردان کمیل را بر عهده داشت و ماموریت زمینی او نیز پایان یافته بود، در منطقه پنجوین عراق بر اثر اصابت گلوله توپ 106 آخرین مأموریت الهی خود را نیز به سرانجام رساند و همچون دیگر دلاور مردان و سرداران ایران همیشه به سوی حق پر کشید و به یاران و همرزمان شهیدش پیوست.