مرکز اسناد ایثارگران منتشر کرد:
شهید سید جواد خلیلی جولرستانی
به گزارش نوید شاهد استان قم، شهید سید جواد خلیلی جولرستانی فرزند سید مهدی در سال 1347 در شهر مقدس قم دیده به جهان گشود. او که عضو گروه تاتر امام صادق (ع) بود، به دعوت سازمان تبلیغات و با همکاری امور تربیتی در تاریخ 20/6/63 به جبهه مریوان اعزام شد و در تاریخ 26/6/63 در مدرسه حین نمایش تاتر توسط یکی از برادران بسیجی شرکت کننده (بازیگر) تاتر از ناحیه گردن مجروح و در بیمارستان سنندج به فیض شهادت نائل آمد که پیکر مطهرش طی مراسمی در تاریخ 28/6/63 در گلزار شهدای علی بن جعفر (ع) به خاک سپرده شد.
در یکی از کوچه های با صفای صفائیه قم در تاریخ27 مرداد 1347 در خانواده ای از سادات موسوی و متدین به دنیا آمد. به خاطر ارادت و عشق قلبی مادر به امام نهم نام او را سید جواد گذاشتند. سالهای کودکی و نوجوانی پشت سر هم سپری می شدند و در این بین سید جواد هم بزرگ و بزرگ تر می شد و خصوصیات اخلاقیش که بزرگتر از سنش بود او را تبدیل به مردی تمام عیار کرده بود. خصوصیاتی همچون تدین، خوش اخلاقی، بخشندگی، مردم داری، درس خوان، غیور و آزاده و غیرت و مردانگیش همرا با محبت و دلسوزیش او را نسبت به همسالانش برتر و ویژه می ساخت.
فعالیت وی در مسجد و به ویژه در بسیج تحسین همگان را برانگیخته بود. عشق به اهل بیت و به خصوص امام حسین مولای غریبش (ع) همچون خوریدی در دلش روشن بود و هر روز آتش این عشق شعله ورتر می گشت.
روح بلند و احساس مسئولیت او باعث شده بود که شبهای متوالی زمستان و با وجود ریزش برف و باران مکرر تا پاسی از شب در بسیج و پایگاه بسیج مسجد امیرالمومنین(ع) و همچنین خیابانهای مجاور با تفنگش به حفاظت از مردم و شهرش می پرداخت. سید جواد فوق العاده جوانی هنرمند و هنردوست بود و در این زمینه هم آثاری از خود به جای گذاشته است. همانند تابلوهای ویترای (نقاشی روی شیشه) و همچنین در تاتر و هنرهای نمایشی استعدادی سرشار از خود نشان می داد.
دوران نوجوانی وی همزمان با نبردها و جبهه های حق علیه باطل بود. گذشت تا روزی که از طرف دبیرستان (حکیم نظامی) درخواست به منطقه جنگی مریوان کردستان جهت انجام کارهای هنری برای رزمندگان اسلام نمودند و بعضا با مخالفت مادر همیشه مهربان خود مواجه شد ولی پس از اصرار و بیش از حد درخواست کردن پدرش را راضی نمود و بالاخره رضایت نامه را به دست آورد و راهی مریوان گشت.
گروه هنری به کار خویش با جدیت مشغول و هفته ای اقامت گزیده اند. نمایش ها به اجرا در می آیند ولی در تاریخ 26/6/63 ناگهان توسط منافقین کور دل تفنگی را که از قبل فشنگ داخل آن جاسازی کرده بودند او را نشانه گرفته و او را از ناحیه گردن و نخاع مورد اصابت قرار داده و وی را به شهادت می رسانند. روحش شاد و یادش گرامی.
فعالیت وی در مسجد و به ویژه در بسیج تحسین همگان را برانگیخته بود. عشق به اهل بیت و به خصوص امام حسین مولای غریبش (ع) همچون خوریدی در دلش روشن بود و هر روز آتش این عشق شعله ورتر می گشت.
روح بلند و احساس مسئولیت او باعث شده بود که شبهای متوالی زمستان و با وجود ریزش برف و باران مکرر تا پاسی از شب در بسیج و پایگاه بسیج مسجد امیرالمومنین(ع) و همچنین خیابانهای مجاور با تفنگش به حفاظت از مردم و شهرش می پرداخت. سید جواد فوق العاده جوانی هنرمند و هنردوست بود و در این زمینه هم آثاری از خود به جای گذاشته است. همانند تابلوهای ویترای (نقاشی روی شیشه) و همچنین در تاتر و هنرهای نمایشی استعدادی سرشار از خود نشان می داد.
دوران نوجوانی وی همزمان با نبردها و جبهه های حق علیه باطل بود. گذشت تا روزی که از طرف دبیرستان (حکیم نظامی) درخواست به منطقه جنگی مریوان کردستان جهت انجام کارهای هنری برای رزمندگان اسلام نمودند و بعضا با مخالفت مادر همیشه مهربان خود مواجه شد ولی پس از اصرار و بیش از حد درخواست کردن پدرش را راضی نمود و بالاخره رضایت نامه را به دست آورد و راهی مریوان گشت.
گروه هنری به کار خویش با جدیت مشغول و هفته ای اقامت گزیده اند. نمایش ها به اجرا در می آیند ولی در تاریخ 26/6/63 ناگهان توسط منافقین کور دل تفنگی را که از قبل فشنگ داخل آن جاسازی کرده بودند او را نشانه گرفته و او را از ناحیه گردن و نخاع مورد اصابت قرار داده و وی را به شهادت می رسانند. روحش شاد و یادش گرامی.
منبع: اسناد و مدارک موجود در بنیاد شهید و امور ایثارپران استان قم
