زندگینامه شهید محمد امیر چیت سازیان فرمانده گروهان مهندسی رزمی ستاد پشتیبانی جنگ

در بیست و هفتم مرداد سال 1339 در یکی از محلات قدیمی شهر همدان متولد شد. پدر و مادرش از کودکی او را با معارف الهی آشنا کردند به گونه ای که با مکتب سرخ حسینی پیوند خورد. محمد امیر چیت سازیان دوران ابتدایی را در دبستان عارف و تحصیلات راهنمایی را در مدرسه کشاورز در شهر همدان گذراند و با نمرات خوب این دوره را سپری کرد. بعد از آن وارد دبیرستان ابن سینا شد.

محمد امیر ضمن تحصیل، به کار و فعالیت نیز می پرداخت تا کمکی برای تامین هزینه های خانواده اش باشد. دوران تحصیلات متوسطه ی او همزمان بود، با اوج گیری مبارزات مردمی بر علیه حکومت پهلوی.

محمدامیر نیز که از گذشته یکی از مبارزین فعال با حکومت پهلوی بود, در این دوران به سرعت به دامنه تلاش هایش افزود. از جمله افرادی بود که در صف اول مبارزات حضور داشت و علاوه بر شرکت خودش ,دیگران را نیز تشویق به حضور در میدان مبارزه می کرد. او در سازماندهی مبارزات مردمی در همدان تاثیر زیادی داشت.

عوامل و نیروهای امنیتی شاه در استان همدان با مشاهده تاثیرگذاری و فعالیت های چیت سازیان در صدد تعقیب و بازداشت او بر آمدند.

مدتها تلاش کردند تا او را دستگیر کنند اما امیر با استفاده از ابتکاراتش از دست مامورین فرار می کرد. پس از مدتی به ‌دست عوامل ساواک دستگیر شد . آنها با شکنجه‌های طاقت فرسا تلاش زیادی کردند تا از او اعتراف بگیرند و مانع از ادامه مبارزاتش شوند اما محمدامیر کمترین اطلاعات را هم بروز نداد. او هیچگاه در طول عمرش دست از مبارزه با ستم برنداشت .

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ابتدا وارد کمیته انقلاب اسلامی شد . سپس به نهاد تازه تأسیس جهاد سازندگی پیوست. او در جهاد سازندگی همدان مسئولیت های زیادی را پذیرفت تا به خدمت گذاری مردم بپردازد.

مدیریت داخلی، مسئول واحد صنعتی، مسئول واحد خدمات، مسئول تعاونی , مسئول تبلیغات و مسئول اعتبارات سمت هایی بود که محمدامیر چیت سازیان با استفاده از آنها خدمات قابل توجهی ارائه داد و کمک رسانی او به مردم در حملات هوایی دشمن به شهر همدان زبانزد بود.

جنگ تحمیلی را فصل جدید خود بر می‌شمرد .او با حضور در صحنه‌های مختلف دفاع مقدس جلوه‌ی زیبایی از روح متعالی خویش را به‌نمایش ‌گذاشت.

مسئولیت او در جبهه فرمانده گروهان مهندسی رزمی در ستاد پشتیبانی جنگ جادسازندگی همدان بود. به مدت 4 ماه در جبهه‌ها به مجاهدت پرداخت تا آنکه در آخرین مأموریت خود در ششم تیرماه 1366 به شهادت رسید.

برادر کوچکتر وی، شهید علی چیت سازیان نیز از سرداران بزرگ اسلام و فرمانده اطلاعات و عملیات لشگر 32 انصار الحسین بود که در سال 1366 به درجه رفیع شهادت نائل آمد.