براي حسين(ع) گريه کنید که چگونه در ميدان جنگ بدون ياور بود

به نام خدا

جنگ جنگ است. عزت و شرف ما در گرو مبارزات است.

سلام عليکم

با درود و سلام به رهبر کبير انقلاب اسلامي و با سلام به رزمندگان اسلام و با درود به تمامي شهداي انقلاب ايران.

پدر و مادر گراميم با درود و سلام به شما پدر و مادرم. شما بايد مرا حلال کنيد. من خودم مي دانم که شما مرا با زحمت بزرگ کرده ايد. ولي وظيفه همه ماست که به جبهه برويم.

پدرم مي دانم که شما از دستم ناراحت هستي. بايد مرا ببخشيد و مادر جان شما مرا با همه زحمت ها بزرگ کردي ولي مادر ما راه خودمان را رفته ايم.

به برادرانم بگوئيد که مرا حلال کنند و راهمان را ادامه دهند و به زن برادرانم بگوئيد که اگر حقی بر گردنم دارند مرا حلال کنند و به عموها و زن عموها بگوئيد که مرا حلال کنيد و به دائيها و زن دائيهايم بگوئيد که مرا حلال کنند.

پدر و مادر بزرگم، شما نبايد از اينکه من شهيد شدم ناراحت باشيد زيرا قرآن درباره کساني که کشته مي شوند مي فرمايد ان الله يحب الذين يقاتلون في سبيل الله بل احياء عند ربهم يرزقون خداوند دوست دارد کساني که در راه او شهيد شدند. به شهدا پاداش خوبي مي دهد.

پدر و مادر جان از اينکه وظيفه خودم را انجام ندادم من را عفو کنيد. پدرجان اين وصيت که من نوشتم براي تمام برادرانم بخوان و به رفقا بگوئيد که اگر حقي بر گردنم دارند و از من نگران هستند مرا حلال کنند.

من از شما مي خواهم که بعد از کشته شدن من گريه نکنید بلکه براي حسين گريه کنند که چگونه در ميدان جنگ بدون ياور بود و کافران آنها را به شهادت رسانيدند.

من از شما خواهشمندم که دنباله روي راه تمامي شهدا و رزمندگان باشيد.

تاريخ 3 اردیبهشت 65