خدایا تو را سپاس که به ما قدرت شناخت خودت را عطا كردى
انالله و انا اليه راجعون
از او هستیم و به سوى او باز مى گرديم
بارالها شكر گويم تو را كه ما را به راه راست هدايت كردى و به ما قدرت شناخت خودت را عطا كردى. شكر گويم تو را كه من را با رفقا آشنا كردى و همواره يار و ياور من در راه شناخت تو بودند. شكر گويم كه ما را در برهه اى از زمان متولد كردى كه از فساد دوره پهلوى خبرى نبود و اين مايه بسى سعادت است براى من و ديگرانى كه در اين برهه از زمان متولد شده ایم.
از آنجايى كه بر هر فرد مسلمان واجب است كه وصيتنامه اى بنويسد قلم بدست گرفته و روى دفتر مى نگارم كه اى امت اسلام هميشه به ياد خداوند بزرگ باشيد و يار و ياور امام.
پدر و مادرم اگر خدا توفيق داد كه شهيد شوم مايه بسى سعادت است و شما هميشه شكرگزار باشيد كه امانتدار خوبى بوده ايد و به خاطر شهادت من گريه نكنيد و اگر خواستيد گريه كنيد به مظلوميت امام حسين (ع) و يارانش گريه كنيد.
هرگاه به مشكلى برخورد كرديد بهترين ياور شما قرآن و ياد خداوند باشد. همانطور كه خداوند مى فرمايد : الا بذكر الله تطمئن القلوب (دلها با ياد خداوند آرام مى گيرند).
باز هم تاكيد مى كنم يار و ياور امام باشيد و دعا به جان امام را فراموش نكنيد چون او بود كه ما را به راه حق راهنمائى كرد.
ديگر صحبتى ندارم كه بگويم فقط از خداوند طلب آمرزش مى كنم و با التماس از خداوند مى خواهم كه خدايا با عدالتت با ما رفتار مكن.
از همه مى خواهم كه اگر از من بدى ديده اند حلالم كنند.
والسلام
