افلاکیان خاکی؛ سردارشهید ولی الله چراغچی

در کودکی به مدرسه علمی – مذهبی مقویه رفت و مدت ۳ سال در آنجا به تحصیل پرداخت. سپس برای گذراندن دوره ابتدایی پا به مدرسه نهاد و از پایه اول شروع به درس خواندن کرد. پس از پایان دوره ابتدایی، تحصیلات متوسطه خود را در دبیرستان دانش بزرگ نیا – فردوسی – در رشته ریاضیات آغاز کرد و دوران متوسطه را با بهترین نمره‌ها به پایان رساند. در سال ۱۳۵۷- ۱۳۵۶ پس از شرکت در کنکور، در رشته مهندسی علوم دانشگاه بیرجند پذیرفته شد .

با اوجگیری انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی (ره) فعالیت سیاسی مذهبی خود را قوت بخشید و در صحنه مبارزه با رژیم منفور پهلوی مشتاقانه گام نهاد. در سال ۱۳۵۸- ۱۳۵۷ با تعطیلی دانشگاه‌ها فعالیت خود را در ارتش آغاز کرد و در کلاس‌های نظامی به تعلیم افراد ‌پرداخت. در همین سال‌ها بود که با تشکیل سپاه، وارد این ارگان شد و درس و دانشگاه را رها کرد. با آغاز اولین خیانت‌های داخلی ضد انقلاب در گنبد، به این منطقه رفت و از خود در آنجا دلاوری‌ها به جا گذاشت. با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به جبهه‌های نبرد شتافت .

مسئولیت‌های او در جبهه عبارت بود از: فرمانده گردان، مسئول طرح و عملیات منطقه ۶ سپاه، مسئول طرح و عملیات نصر ۵ خراسان و قائم مقام فرمانده لشکر ۵ نصر. به اعتراف برادران همسنگرش پست‌ها و مقام‌هایی که به او تفویض می شد، از او انسانی مصمم‌تر می‌ساخت.سردار چراغچی از قدرت برنامه‌ریزی و طراحی بی‌نظیری برخوردار بود. در عملیات بستان، طرح او برای تصرف آنجا مورد توجه و تصویب تمامی فرماندهان قرار گرفت.

در مورد خصوصیات اخلاقی او باید گفت که تواضع و فروتنی بیش از حدش خیلی از دوستان و حتی بیگانه‌ها را بارها و بارها خجل و شرمنده کرده بود. خویشتنداری، توکل و خونسردی‌اش حتی در اوج مشکلات و فشار زیاد کار زبانزد همسنگرانش بود. نماز شب های پر‌ ‎شور و مداوم او در نیمه شب‌های جبهه‌‌ها الگویی برای همه بود. علاقه زیادی نسبت به امام(ره) داشت و مطیع و مطاع امر ایشان بود . در سال ۱۳۶۱ ازدواج کرد و ثمره این ازدواج دختری به نام” فاطمه” است. او در پی اصرار‌‌های بسیار خانواده اش در امر ازدواج، شرط کرده بود، تنها همسری خواهد گرفت که حضور همیشه او را در جبهه بپذیرد. پس از ازدواج در حالی که فقط سه یا ۴ روز از ازدواجش گذشته بود به جبهه برگشت. در جبهه هرگاه با اعتراض همرزمانش رو برو می شد که چرا به خانواده ات تلفن نمی زنی؟ پاسخ می‌داد: چون هر وقت با خانواده تماس می گیرم، بخشی از فکر مرا که باید تماما در خدمت جنگ باشد، مشغول می کند، به همین خاطر تماس نمی‌گیرم تا این حالت از بین برود. در عملیات چذابه از ناحیه دست و پا مجروح شد، ولی با این وجود به استراحت نپرداخت و به هیچ قیمتی حاضر نبود به پشت جبهه برود تا اینکه از شدت جراحات وارده حالش وخیم شد و او را به اجبار به پشت جبهه انتقال دادند. در یکی از حمله‌ها نیز ترکش به او اصابت کرد و به پشت دریچه قلبش رسیده بود اما شهید مدام می‌گفت: چیزی نیست. من حالم خیلی خوب است. شما بهتر است به فکر جنگ و بچه‌های بسیجی در خط مقدم باشید. ولی الله چراغچی در عملیات ظفر آفرین بدر بر اثر اصابت گلوله به ناحیه سر مجروح و در بیمارستان شهدای تهران بستری شد و پس از ۲۳ روز بیهوشی، سرانجام در ۱۸ فروردین ماه سال ۱۳۶۴ به درجه رفیع شهادت نایل گشت و پیکر مطهرش در گلزار شهدای بهشت رضا (ع) مشهد آرام گرفت.

قبل از عملیات طریق‌القدس در بستان عملیاتی شد و آقا ولی‌الله مجروح و به مشهد منتقل شد. برای عیادت از ایشان به بیمارستان رفتم که دیدم وی در حال خروج از بیمارستان است. اما یک جوان بسیجی در راهرو بیمارستان جلو ایشان را گرفته و او را محاکمه می‌کند که چرا در عملیاتی که در بستان صورت گرفته موفقیت حاصل نشده و می‌گفت یک ماه است که به مادرم گفته‌ام که در نمازش تو را نفرین کند. حتی دو بار خواستم تو را بکشم که موفق نشدم. حرف‌های نوجوان بسیجی که تمام شد شهید چراغچی با صبر و حوصله به تشریح عملیات و عللی که سبب شد تا این عملیات با شکست مواجه شود توضیحاتی داد. بعد از آن، نوجوان روی زمین نشست و دوزانوی شهید را گرفت و گفت :به جان امام مرا ببخش .