زندگینامه سرباز شهید سهراب بهروزی
شهید سهراب بهروزی یکم فروردین ماه سال ۱۳۴۶ در شهرستان ملایر و در خانواده ای مذهبی به دنیا آمد. پدرش علی کوثر نام داشت. سال ۱۳۵۳ وارد دبستان شد و تسهیلات خود را آغاز کرد اما به دلیل کمبود امکانات و مشکلات موجود موفق به ادامه تحصیل نشد و تنها تا پایان دوره ابتدایی درس خواند.
در سالهای انقلاب همراه با دیگر جوانان و نوجوانان انقلابی در راهپیمایی‌ها و تظاهرات ها شرکت کرد و در راه پیروزی انقلاب بزرگ ملت ایران گام برداشت. سال ۱۳۶۳ ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد که از وی به یادگار مانده است.
در سالهای دفاع مقدس بنا به وظیفه شرعی و قانونی به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست و به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه های نبرد حق علیه باطل حاضر شد. در عملیات های متعدد شرکت کرد و همراه با دیگر همرزمان خود حماسه‌ها آفرید. سرانجام پس از ماه‌ها مجاهدت در راه خدا در بیستم خرداد ماه سال ۱۳۶۷ در منطقه عملیاتی کرمانشاه به شهادت رسید و به کاروان عظیم شهدا پیوست. پیکر وی را در گلزار شهدای بهشت هاجر زادگاهش به خاک سپردند.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.
در بخشی از وصیت نامه شهید آمده است: وصيت من اين است اي مادر اگر من شهيد شدم مبادا براي من گريه کني اي خواهر مبادا براي من گريه کني. بايد براي من اشک شادي بريزيد و اميدوارم که اي مادر در طول چندين سالي که از تولد من تا سن بلوغ که به پاي من زحمت فراوان کشيدي و چه شبهائي که خواب خودت را به پاي من حرام کردي و چه روزهائي که به پاي من زحمت کشيدي و حالا روز موعود فرا رسيده است که من را براي دفاع از ناموس مردم و پايداري از انقلاب و هدف راه امام(ره) پرورش داديد و من هم با ياري خداوند متعال از خداي خودم مي خواهم از هدفي که دنبال کردم مرا ياري دهد که لياقت شهيد شدن را داشته باشم تا جانم را فداي رهبر انقلاب و مردم شريف ايران نمايم.
