14 آبان 1362 اولین بمباران خونین شهرستان نهاوند

نهاوند شهری است که سند ایستادگی و مقاومت آن در طول هشت سال دفاع مقدس به امضای ۸۵۰ شهید سرافراز راه اسلام و انقلاب، دو هزارو ۱۴۰ جانباز و ایثارگر، ۹۸ آزاده و اسیر دلیرمرد و ۴۰ شهید مفقود بدون مزار و جاویدالاثر رسیده و تا سالهای سال صحنه‌های تكان دهنده بمباران دشمن در آن فراموش نخواهد شد.

صحنه‌های تکان دهنده بمباران شهرهای مختلف ایران که اوج وقاحت دشمن را به تصویر می‌کشد هنوز با گذشت چندین سال دل و قلب آدمی را به درد می آورد و اشک را در چشم روان می کند.

امروز وقتی می خواهیم از آن روزهای پر آه و درد که شهرهای ایران یکی پس از دیگری در نهایت بی شرمی و گستاخی و به صورت ناجوانمرادنه آماج حملات موشکی و بمب های مختلف هواپیماهای دشمن قرار میگرفت یادی کنیم و از صحنه هایی که مظلومیت و تنهایی ملت ایران را در جهان جاودانه کرد سخنی بگویم باید از دلهره و ویرانی، آوار‌های فرو ریخته، جسدهای کنار خیابان، قطعات جدا گشته از بدن، گوشت های چسبیده به دیوار‌ها و پرپر شدن شقایق های بیشماری بگویی که شهر را با خون خویش رنگین ساختند، سخن به میان آوریم.

تاریخ را که ورق می زنیم جنگ تحمیلی عراق علیه ایران که با نام های دفاع مقدس، جنگ تحمیلی و جنگ هشت‌ساله یاد می شود و در جوامع اعراب با نام‌های قادسیه صدام و جنگ اول خلیج فارس شناخته می‌شود، فراموش شدنی نیست.

این جنگ با دستور صدام حسین و حمله نیروهای نظامی عراق در شهریور ۱۳۵۹ به ایران آغاز شد و پس از هشت سال جنگ، بالاخره با قطعنامه ۵۹۸ در مرداد ماه سال ۱۳۶۷ به پایان رسید.

اما یکی از اقدامات وحشیانه و غیر انسانی رژیم بعثی ارتش عراق در طول هشت سال دفاع مقدس بمباران شهرهای مختلف ایران بود که در این میان نهاوند شهری در جنوب استان همدان واقع در غرب کشور و احاطه شده در میان رشته کوههای زاگرس و شناخته شده در تاریخ قبل و بعد از اسلام بارها و بارها مورد آماج حملات وحشیانه جنگنده های ارتش عراق قرار گرفت.

شهرستان نهاوند که اولین های زیادی در تاریخ خود دارد در طول هشت سال دفاع مقدس از نظر تعداد حملات هوایی و اصابت بمب و موشک و راکت به نقاط مختلف آن در استان همدان باز هم اولین است.

نهاوند ۱۵ بار مورد حمله هوایی و بمباران جنگنده های رژیم بعثی قرار گرفت

نهاوند در طول هشت سال دفاع مقدس ۱۵ بار مورد حمله هوایی و بمباران جنگده های رژیم بعثی قرار گرفت که اولین آن در چهاردهم آبان ۱۳۶۲ بود که ۱۴ شهید والا مقام تقدیم دین و اسلام کرد و و آخرین بار آن هم نهم فروردین سال ۱۳۶۷ بود.

در طول ۱۵ بار تجاوز جنگده های ارتش عراق به شهرستان نهاوند بیش از ۵۰ منطقه نهاوند مورد اصابت بمب و موشک و راکت قرار گرفت که نتیجه آن ۲۰۰ شهید سرافراز و بیش از ۶۰۰ جانباز است که گواه و سند مظلومیت و مقاومت مردم نهاوند در طول هشت سال دفاع مقدس و پنج سال حمله هوایی به مناطق مختلف شهر نهاوند است.

هنوز مناطق کوچه میری، پای قلعه، مهدیه، باغچه توکلی، خیابان حافظ، کوچه گیان راه، دبیرستان پروین اعتصامی، اداره برق و ده ها منطقه دیگر نهاوند غرش و هجوم هواپیماهای جنگنده ی عراقی بر فراز شهر نهاوند را به یاد دارند که پرواز می کردند و اوضاع و احوال قربانیان خویش را زیر نظر می گرفتند

به گفته علیرضا علی بخشی که در سال هایی که نهاوند پی در پی مورد حمله هوایی قرار می گرفت ۲۴ ساله بوده و کارمند اداره بنیاد شهید و سابقه حضور ۱۲ ماهه در جبهه های جنگ در قالب سپاه اشنویه کردستان را در کارنامه خود دارد، از مجموع ۱۵ باری که نهاوند مورد حمله هوایی عراق گرفته در ۹ بمباران در محل حادثه حاضر شده و دلخراش ترین خاطره خود را از حمله هواپیماهای دشمن به منطقه مهدیه در بیست و هشتم دیماه ۱۳۶۵ عنوان می کند .

هنگامی که این منطقه با بمب های جنگنده های عراقی هدف قرار گرفت برای کمک و امدادرسانی به منطقه رفتم و در میان خرابه های منازل این منطقه نوزادی را دیدم که بر اثر اصابت ترکش به بدن کوچکش به شهادت رسیده بود اما هنوز پستانک در دهانش باقی مانده بود.

علی بخشی در حالی که سعی دارد بغض صدا و اشک چشماهایش را از ما پنهان کند، ادامه داد: صحنه ناراحت کنند و تکان دهنده ای بود و از آن سال به بعد هر وقت نوزادی را می بینم که پستانک می خورد یاد آن طفل 45 روزه با نام علی اصغر می افتم.

در چندین مرتبه عراق برای حمله هوایی به مناطق مختلف نهاوند از بمب های خوشه ای استفاده کرد، بمب هایی که بدن های انسان های بیگناه را با بی رحمی قطعه قطعه می کرد.

در طول جنگ، ۱۲۷ شهر از شهرهای کشور مورد تهاجم هوایی و موشکی قرار گرفته‌اند که بیش از ۶۳ درصد از حملات دشمن به شهرهای کشور با هواپیما، ۳۲ درصد درصد با توپخانه و در حدود پنج درصد نیز با موشک صورت گرفته است.

به گفته احمد قیاسی یکی دیگر از بازماندگان حملات هوایی آن روزهای نهاوند که هشت بار در مناطق بمب باران شده نهاوند حضور یافته و به مردم حادثه دیده منطقه امداد رسانی کرده است؛ نوزدهم اسفند سال ۱۳۶۳ بود و ما ساعت ۱۰:۳۰ صبح امتحان ادبیات داشتیم، اما خبر نداشتیم ساعت ۸:۱۵ صبح هواپیماهای عراقی برای بمباران نهاوند بر فراز این شهر ظاهر می شوند و میدان ژاندارمری آن روزها به سمت منطقه گوشه سرآسیاب نهاوند را هدف قرار می دهند. این بمباران باعث شد که من بهترین دوست خود بابک رضایی را به همراه برادرش امیر اشکان رضایی از دست بدهم. نهاوند شهری است که نماد و نمود روشن مقاومت مردم استان همدان در برابر دشمن است و هشت سال تمام در برابر دشمن ایستاد . نهاوند شهری است که به دلیل بمباران و گلوله باران و موشکباران بعثی ها هنوز هم غم در چهره دارد.

اما یکی از بمباران های نهاوند که هنوز در ذهن و خاطره بزرگترها باقی مانده بمباران بیست و چهار خرداد سال ۶۴ است که مصادف با جمعه آخر سال و روز جهانی قدس بود و منطقه میدان هفده شهریور نرسیده به میدان مادر امروز محله ای به نام باغ لوایی با بمب مورد هدف هواپیماهای عراقی قرار گرفت و وقایع حوادث این روز را از زبان خانم مینا شهبازی متولد سال ۱۳۴۴ که منزل آنها در این روز هدف بمب قرار گرفته بود می شنویم:

آخرین جمعه ماه مبارک رمضان بود روز ۲۴ خرداد سال ۱۳۶۴ آن موقع بعلت تعمیرات منزل که در حملات قبلی هواپیماهای عراقی خسارت دیده بود در زیر زمین مستقر بودیم و در طبقه بالا بنا و کارگر مشغول کار بودند.

پدرم به همراه بنایی که برای ما کار می کرد از راهپیمایی روز قدس برگشته بودند و ساعت نزدیکای ۱۰ صبح بود که بنای ما به نام توکل حسن گاویار بعد از خوردن صبحانه دست به کار بنایی شد و من هم همراه مادر و دو برادرم در داخل زیر زمین نشسته بودیم ساعت به حدود ۱۱ صبح رسیده بود که ناگهان صدای انفجار مهیبی ما را از جا تکان داد.

شدت صدا به حدی بود که چند دقیقه ای مات و گیج شده بودیم. توسط مردم و امدادگران به خود آمدیم و از زیرزمین منزل خارج شدیم. تنها چیزهای که میدیدم خرابی، آوار، مجروح و شهید بودند.

پدرم نصرت اله شهبازی از ناحیه دست و صورت و پا با ترکش مجروح شده بود و کمی آن طرف تر پیکر شهید توکل حسن گاویار بنای ساختمانی که برای ما کار می کرد روی زمین افتاده بود و در داخل کوچه هم پیکرهای ۱۰ و یا ۱۲ نفر که به شهادت رسیده بوند روی زمین در خاک و خون دیده می شد.

آنچه آن روزها را مقدس و جاودانه کرد ایثار و مقاومت تعاون و فداکاری همه مردم بود آنجایی که منیتی وجود نداشت و همه، ما بودیم، ما برای دفاع از اسلام و قران و ما برای حفظ و نگهداری از آرمانهای انقلاب و کشور عزیزمان ایران اسلامی.

نهاوند شهری است که سند ایستادگی و مقاومت آن در طول هشت سال دفاع مقدس به امضای ۸۵۰ شهید سرافراز راه اسلام و انقلاب، دو هزارو ۱۴۰ جانباز و ایثارگر، ۹۸ آزاده و اسیر دلیرمرد و ۴۰ شهید مفقود بدون مزار و جاویدالاثر رسیده است.

نهاوند شهری است که اولین شهید خود را در طول هشت سال دفاع مقدس در شهر پاوه به یادگار گذاشته است و او همان شهید طهماسب وندالوند هم رزم شهید چمران که در تاریخ ۲۶ مرداد ۱۳۵۸ به شهادت رسید و قبر مطهرش در شهر پاوه نماد شجاعت و مقاومت مردم نهاوند است.

در طول نبرد هشت ساله دفاع مقدس کشورمان هر شهر و دیاری برگی از برگهای تقویم این دفاع مقدس را به خود اختصاص داده است که تجمیع این برگها باعث پیروزی غرور آفرین مردم سرافراز کشورمان شد.

نهاوند شهری با مردان و سرداران بزرگ در طول تاریخ که مردم ولایت مدار آن بارها عشق و ارادت خود را به نظام مقدس جمهوری اسلامی و مقام عظمای ولایت نشان داده اند و فرماندهان بزرگی همچون شهیدان سردار محسن امیدی ،کیانی ،ابروزن ،فریادرس و .. و تمامی شهدای گرانقدر و با ارزش نهاوند نمادی از الگوی تدین و دیانت مردم نهاوند ساختند و نام این شهر را در هشت سال دفاع مقدس جاودانه کردند.

منبع: "صدای نهاوند" با ویرایش مجدد "نوید شاهد همدان"